Dr. Jack (1922)

Regie: Fred C. Newmeyer | 60 minuten | komedie | Acteurs: Harold Lloyd, Mildred Davis, John T. Prince, Eric Mayne, C. Norman Hammond, Charles E. Stevenson

Dr. Ludwig von Saulsbourg (Eric Mayne) is al vier jaar lang de lijfarts van de dochter van erg rijke mensen. Hij verdient een fortuin aan zijn adviezen haar permanent in donkere ruimtes te laten verkeren, elke vorm van frisse lucht te verbieden en geeft haar om de haverklap een eetlepel uit de batterij aan flesjes met geneeskrachtige drankjes die ze volgens hem nodig heeft. Huisvriend Jamison ziet het met lede ogen aan en probeert haar ouders over te halen onafhankelijk medisch advies in te winnen. Dr. Jack lijkt de aangewezen kandidaat.

Dr. Jack weet voor elke kwaal het juiste medicijn en gewapend met een opgewekt humeur en uitstekende mensenkennis geneest hij patiënt na patiënt. Hij vormt dan ook een ernstige bedreiging voor de inkomstenbron van Dr. Von Saulsbourg. Dat Dr. Jack het meisje ook op amoureus gebied niet onberoerd schijnt te laten, is natuurlijk helemaal niet de bedoeling. Maar zoals gezegd, Dr. Jack is reuze inventief.

Het wat al te brave portret dat van Dr. Jack wordt geschetst in het begin is een beetje jammer. Leuker is het succesvolle gedraai van de kwaadaardige dokter om toch vooral het meisje en met name haar gul betalende ouders afhankelijk van hem te houden. In korte tijd wordt een prachtige karakterschets gegeven van een opportunistische schurk die verdacht veel doet denken aan doorgeschoten alternatieve genezers. Hilarisch zijn de scènes waarin Harold Lloyd het meisje uit haar ingebeelde ziekte probeert te bevrijden. Hij is afwisselend zichzelf en een gebochelde dwerg en het tempo en de grappen die als gevolg van deze idiote verkleedpartij de revue passeren zijn zo ontzettend leuk dat je het beetje lijzige begin al snel weer bent vergeten.

Diana Tjin-A Cheong