Earthquake – Nature Unleashed: Earthquake (2004)

Regie: Tibor Takács | 90 minuten | actie, thriller, avontuur | Acteurs: Fintan McKeown, Patrick Dreikauss, Kofi Agyemang, Jay BenedictL, Lydie Denier, Damian Hunt, Pete Lee-Wilson, Patrick Monckton, Jacinta Mulcahy, Zoe Thorne, Naomi Vekinis, Michael Zelniker

De in Wit-Rusland en Litouwen opgenomen rampenfilm ‘Nature Unleashed: Earthquake’ is onderdeel van een serie van vijf natuurrampenfilms, die in Nederland onder de titel ‘Disaster Collection’ op de markt worden gebracht. Naast ‘Earthquake’ kunnen we ons dus ook vergapen aan de films met de alleszeggende titels ‘Avalanche’, ‘Fire’, ‘Tornado’ en ‘Volcano’. Je moet wel een groot fan van rampenfilms zijn, wil je hier vijf avonden achter elkaar aan besteden, want als het niveau van ‘Earthquake’ maatgevend is voor de rest, is het geen kwalitatief amusement wat je met deze box in huis haalt.

Het verhaal van ‘Earthquake’ heeft al niet veel om het lijf. Afgezien van de (technische en praktische) onvolkomenheden in het verhaal is er wel zorg besteed aan de personages. Andy Hurst, die het scenario waarschijnlijk in een paar dagen heeft neergepend, heeft een heldhaftige poging gedaan de belangrijkste karakters iets van diepgang mee te geven. Zo heeft de belangrijkste man in de film, Josh, minimaal twee mislukte relaties achter de rug. Het lot wil dat zijn werk hem juist naar de plek (een kernreactor in de fictieve Russische plaats Kasursk) brengt waar zijn eerste ex-vrouw Rachel woont met hun twee puberende kinderen, Dylan en Cherie. Cherie is een verhaal apart, want die gaat door een goth periode en wil liever Raven genoemd worden. Dylan wil alleen maar een crossmotor. Cherie en Dylan gaan beiden naar de American Academy of Russia, wat handig is, want dan kunnen hun klasgenoten ook gewoon Engels praten. Maar goed: Josh moet dus de veiligheid van de kernreactor checken (hij heeft het ding ontworpen – zijn ex Rachel heeft het ding geïnstalleerd en is de enige die op de hoogte is van het besturingssysteem, altijd makkelijk als je onmisbaar bent op je werk), want na een milde aardbeving die aan het begin van de film in Kasursk plaatsvond, blijkt dat er iets niet helemaal klopt met de veiligheidsmaatregelen. Rachel heeft vertrouwensissues. Omdat Josh haar eerder bedrogen heeft, vindt ze het moeilijk ook nog maar iets aan hem over te laten, maar het is natuurlijk allang duidelijk dat het leven van hun kinderen in zijn handen komt te liggen…

Voor een rampenfilm is het vrij tam wat er gebeurt of in ieder geval onovertuigend in beeld gebracht. De cameraman schudt wat met zijn camera, we zien mensen onder een bureau duiken en af en toe stort er daadwerkelijk iets in. Er zijn tegenwoordig weinig films waarbij geen groen scherm gebruikt wordt, maar het gros weet dit nog aardig te verbergen. Zo niet ‘Earthquake’, waarbij het soms is of je de ‘making of’ aan het kijken bent, in plaats van het eindproduct. Liefhebbers van rampenfilms zullen ongetwijfeld beter hebben gezien, en voor fans van een goed familiedrama is dit ook geen aanrader. Het acteerwerk is zeer matig (vooral de actrice die Cherie speelt irriteert) en de film verloopt precies zoals je verwacht. Als je je verwachtingen echter minimaliseert, is er best een kans dat je de film uit zult zitten zonder in slaap te vallen.

Monica Meijer