El olivo (2016)

Regie: Icíar Bollaín | 100 minuten | komedie, drama | Acteurs: Anna Castillo, Javier Gutiérrez, Pep Ambròs, Manuel Cucala, Miguel Angel Aladren, Carme Pla, Ana Isabel Mena, María Romero, Paula Usero, Janina Agnes Schröder, Cris Blanco, Paco Manzanedo, Inés Ruiz, Aina Requena, Pia Stutzenstein, Hannah WErth, Juanma Lara, Pilar García, Alberto Montes, Lesley Jennifer Higl

Liefde voor bomen kan heel wat teweegbrengen. Dat zagen we al in de Spaanse komedie ‘Kiki, el amor se hace’, nu zien we het opnieuw in ‘El olivo’. In deze Spaanse speelfilm verkoopt een plattelandsfamilie haar 2000 jaar oude olijfboom, tot immens verdriet van grootvader Ramón en kleindochter Alma. Wanneer 10 jaar later grootvader nog altijd rouwt om het verlies van de boom en zijn geest steeds vaker verdwaalt in dichte ouderdomsmist, besluit Alma de boom terug te halen. Probleem: die boom staat nu Düsseldorf, in het gebouw van een grote Duitse energiemaatschappij.

Zo begint ‘El olivo’, een film die de genres komedie, melodrama en roadmovie combineert. Die combinatie is niet al te gelukkig. Melodrama verdraagt meestal geen relativering, zoals hier opnieuw blijkt. Het drama voelt sowieso ongemakkelijk. Natuurlijk gaan er onder de (enigszins pathologische) liefde voor de boom vele problemen en gefnuikte ambities schuil. Maar wanneer Alma tegen opa laat doorschemeren dat een verdwenen boom net zoiets is als een verdwenen kind, lopen toch echt de rillingen over je lijf.

Met Alma hebben we een volgend probleem te pakken. Het kost moeite om sympathie op te brengen voor het wicht, sympathie die de makers wel degelijk willen overbrengen. Dat begint al in de openingsscène, wanneer ze een lompe practical joke uithaalt. Daarna wordt het er niet beter op. Om naar Duitsland te kunnen liegt ze de hele boel bij elkaar, waarmee ze de levens van familie en vrienden volledig op hun kop zet. Haar liefde voor opa Ramón is dan weer van het verontrustende soort; bij iedere schuifelende stap die opa zet schieten de tranen in haar ogen.

Het grootste probleem van ‘El olivo’ schuilt in de queeste zelf, in het gebrek aan rechtvaardiging. De Duitsers hebben de olijfboom voor een flink bedrag gekocht en er is geen enkele reden waarom ze dat ding terug zouden moeten geven. Halverwege krijgt Alma nog onverwachte steun van een soort activistisch Duits dameskransje, dat vindt dat de energiemaatschappij niet aan haar belofte van duurzaamheid voldoet en dat ze daarom die boom moet teruggeven. Tja.

Het gekke is dat deze film best genietbaar is, voor de minder kritische kijker en voor de beginnende dendrofiel. Wie het lukt om sympathie op te brengen voor onze heldin en vindt dat sympathieke mensen recht hebben op zaken waar ze geen recht op hebben, die zullen hier best plezier aan beleven. Kijkers die al na 5 minuten jeuk krijgen van Alma, opa en die vermaledijde boom, kunnen beter meteen stoppen.

Henny Wouters

Waardering: 2

Bioscooprelease: 28 juli 2016
VOD-release: 17 november 2016
DVD-release: 17 november 2016