Equilibrium (2002)
Regie: Kurt Wimmer | 107 minuten | actie, science fiction | Acteurs: Dominic Purcell, Christian Bale, Sean Bean, Christian Kahrmann, John Keogh, Sean Pertwee, William Fichtner, Angus Macfadyen, David Barrash, Dirk Martens, Taye Diggs, Matthew Harbour, Maria Pia Calzone, Emily Siewert, Emily Watson
Met ‘Equilibrium’ poogde regisseur Kurt Wimmer een intelligente science fiction-film te maken. Ondanks zijn goede intenties is dat niet gelukt. Door de vele onlogische ontwikkelingen en de slecht uitgewerkte verhaallijn is ‘Equilibrium’ allesbehalve een intellectuele scifi-productie geworden.
Het verhaal begint veelbelovend. In de toekomst is er geen ruimte meer voor een eigen wil en emoties, gevoelens worden bestuurd door de staat. Mensen worden gehersenspoeld en gecontroleerd door een speciale drug die elke vorm van gevoel uitschakelt. Leuk bedacht, maar regisseur Wimmer gaat al meteen de fout in met de casting van Taye Diggs als overheidsagent. Ondanks de uitschakeling van iedere emotie blijft er toch iedere keer een vette grijns op het gezicht van Diggs staan. Erg raar. De hele film zit vol met dergelijke fouten. Kromme situaties en belachelijk uitgevoerde plotwendingen verstieren elk aantrekkelijk aspect van deze productie. Tragisch dieptepunt is als Preston een peloton soldaten overhoop schiet om een hondje te redden. Het hondje zou emoties oproepen en daarom zijn dieren verboden. Een emotie dat een dier oproept is blijkbaar een goed motief om een dozijn mensen af te knallen. Zeer vreemde ontwikkeling.
De jonge acteur Christian Bale is overtuigender in zijn rol als agent Preston, zijn kille emotieloze uitdrukking is erg geschikt voor het personage dat hij speelt. Bale bewees al in de film ‘American Psycho’ dat hij wel uit de voeten kan met amorele personages. Alleen zijn de ontwikkelingen in deze film die zijn karakter doormaakt veel te idioot voor woorden om van een geloofwaardig personage te spreken. De rest van de cast loopt wat onbeholpen rond en weet ook niet wat ze aan moeten met hun rollen. Acteur Sean Bean zorgt voor een klein lichtpuntje met zijn korte optreden in de prent. Helaas is zijn rol veel te kort om memorabel te zijn. Hetzelfde geldt voor karakteractrice Emily Watson die wel verdwaald lijkt rond te lopen in deze film. Haar talent komt niet tot recht in een film als deze. Blijkbaar moest de kachel blijven branden in huize Watson.
Het script pretendeert zoveel meer te zijn dan een standaard scifi-actiefilm, maar dat is dus absoluut niet waar. Onder alle mooie decors en stemmige muziek schuilt niets meer dan een B-film met een idioot plot. De actie is redelijk goed in orde. Al moet gezegd worden dat ‘Equilibrium’ overduidelijk leentjebuur speelt bij de Matrix-trilogie. Vertraagde cameratrucs en kung fu zijn bijna letterlijk ‘geleend’ bij bovengenoemde filmreeks. Ook de verhaallijn waarin een messias, the One, opstaat om een regime omver te gooien komt zeer bekend voor. Om toch nog een beetje afwijkend over te komen besloten de makers van deze productie om prominent met wapens te vechten. Dit levert enkele spectaculaire scènes op, maar helaas duren deze te kort om de film uit het B-filmcircuit te kunnen trekken. Er wordt teveel aandacht besteed aan het slappe, mislukte verhaal en te weinig aan de actie.
Voor niet kritische science fictionfans zou ‘Equilibrium’ nog wel eens voor een ontspannen avondje kunnen zorgen. Het uiterlijk van de prent is ondanks het krappe budget best goed te pruimen. Het verhaal ook nog wel in het begin. Zet je verstand op nul en laat je meevoeren met een kleine twee uurtjes overambitieuze onzin en misschien kun je dan nog wel vermaakt worden. Kritische filmliefhebbers kunnen deze prent beter mijden.
Frank v.d. Ven
Waardering: 1.5
Bioscooprelease: 8 mei 2003