Felix en het geheim van de verdwenen vriendjes – El lince perdido (2008)

Regie: Raul Garcia, Manuel Sicilia | 97 minuten | actie, animatie, avontuur, familie, komedie | Originele stemmencast: Abraham Aguilar, Beatriz Berciano, Carlos del Pino, David García, Javier García Sáenz, Conchi López Rojo, Julio Núñez, Esperanza Pedreño, David Robles, Cecilia Santiago, César Sarachu

Het verschijnen van animatiefilms uit Amerika, Japan en Frankrijk is aan de orde van de dag. Spanje is wat dat betreft echter een mistig gebied. Nu er dan een Spaanse animatie verschijnt, zet niemand minder dan Antonio Banderas zich in voor ‘El lince perdido’, ofwel ‘Felix en het geheim van de verdwenen vriendjes’. Dit is niet geheel verwonderlijk omdat de film werd geproduceerd door Kandor Graphics, later omgedoopt tot Kandor Moon vanwege een fusie met het andere animatiebedrijf Green Moon. En laat Banderas nou net de eigenaar van Green Moon zijn…

Felix heeft altijd pech, en als uitstervend ras is dat niet heel handig. Om de haverklap loopt de lynx in een val of belandt hij in de volgende hachelijke situatie. Wanneer Felix weer eens in de opvang zit worden de dieren, waaronder zijn vriendjes, geroofd door de gemene jager Newman. Felix besluit op onderzoek uit te gaan.

‘Felix en het geheim van de verdwenen vriendjes’ is een matige animatiefilm die niet goed de balans weet te vinden in de humor. De grappen zijn vaak helemaal niet leuk, maar op sporadische momenten dan weer hilarisch. Zo loopt Felix op volle snelheid tegen een steen aan waarna zijn commentaar bestaat uit: ‘Niersteen, dat kan er ook nog wel bij’.

Opvallend is wel de dat de grappen niet eens zo zeer op kinderen zijn afgestemd, maar eerder voor volwassenen leuk zijn. Het verhaal is dat dan weer wel, waardoor het tussen beide doelgroepen blijft hangen en op deze manier de plank een beetje misslaat. Ook de verschillende karakters (lees: dieren) zijn niet allemaal even origineel en geslaagd, hoewel het idee van een kameleon met camouflageproblemen en achtervolgingswaanzin erg leuk is gevonden.

Raul Garcia heeft genoeg ervaring met animatie, zo toverde hij de geest uit ‘Aladdin’ uit zijn pen en werkte hij aan andere Disney klassiekers als ‘The Hunchback of the Notre Dame’ en ‘Pocahontas’. Ondanks de hoge verwachtingen is de kwaliteit van de animatie in ‘Felix en het geheim van de verdwenen vriendjes’ niet consistent genoeg, de achtergronden zijn soms werkelijk schitterend terwijl de animatie van de dieren zelf dan weer tegenvalt en op momenten aan een Jetix serie doen denken. Het is te computerachtig. Natuurlijk mag je een dusdanig kleine productie eigenlijk niet met de befaamde Pixar of Ghibli studio’s vergelijken, maar toch, het verschil in kwaliteit is enorm. Ondanks deze kritiek is de film in de prijzen gevallen bij het AniMadrid filmfestival en won het later ook nog eens een prestigieuze Goya award. Wellicht was het de enige inzending in deze categorie, de film is eigenlijk niet goed genoeg om prijzen in de wacht te slepen.

Meinte van Egmond