Film Noir (2007)

Regie: D. Jud Jones, Risto Topaloski | 97 minuten | actie, thriller, animatie | Acteurs: Mark Keller, Bettina Devin, Kristina Negrete, Victoria O’Toole, Jeff Atik, Elaine Clark, Roger Jackson, Victoria Ryan O’Toole, Amy Provenzano

Zoals titel en omschrijving al illustreren is ‘Film Noir’ een stijloefening, maar dan geanimeerd. Veel aspecten van het film noir genre, dat zijn hoogtijdagen beleefde rond de Tweede Wereldoorlog en dat sindsdien vele revivals kende, worden effectief ingezet. Geen gleufhoeden dit keer en de hoofdfiguur rookt niet. Verder is er ook geen echte femme fatale. Blijft er dan nog genoeg over? Zeker wel: een donkere, grauwe wereld (zowel van buiten als van binnen), waarin je niemand lijkt te kunnen vertrouwen, een onopgeloste moord, een protagonist die steeds dieper the rabbithole in duikt en die op een droge toon en in gevatte bewoordingen zijn gedachten en emoties met ons deelt. En natuurlijk een frequent jazzy ronkende tenorsaxofoon op de achtergrond.

De beelden zijn zwart-wit en grijzig, kleuren zijn er bewust uitgelaten. Veel nachtwerk en maanlicht, met schaduwval door lamellen. Wel vrij consequent een kleuraccentje hier en daar. Zwaailichten van de politie zijn bijvoorbeeld echt blauw en rood, nog roder zijn de lippen en nagels van sexy vrouwen, gevangenispakken zijn knaloranje en de taxi’s geel. Leuke visuele vondst, zonder echte dramatische betekenis, maar het werkt wel. Het geheel ziet sowieso prachtig uit; vooral voorwerpen en omgevingen zijn schitterend vormgegeven, waarbij computeranimaties, bewerkte foto’s en ouderwets tekenwerk redelijk subtiel door elkaar zijn gemixt.

De menselijke animaties werken wat minder goed. Bewegingen zijn wat houterig en vooral in actiescènes schiet de animatietechniek te kort, doordat de personages op een of andere manier wat te langzaam bewegen. Het lijkt dan bijvoorbeeld alsof iemand die een kogel ontwijkt daar wel erg ruim de tijd voor krijgt. Nou zijn hoofdfiguren sowieso wat minder kogelgevoelig, maar het valt nu te veel op. Het contrast tussen de zeer realistisch vormgegeven auto’s, voorwerpen en omgevingen en de wat minder goed ogende mensen is jammer.

Het lijkt wel alsof de mannen ‘gewoon’ geanimeerd zijn en de vrouwen 3D, ofzoiets. Hoe dan ook, ze bewegen alsof ze uit simcity komen, maar dan een kinky versie, welteverstaan. De seksscènes zijn niet van de lucht, vrij expliciet en lang en een en ander komt soms wat vrouwonvriendelijk over, omdat alle vrouwen hoeren, strippers, of drugsverslaafden zijn en zich wel heel gemakkelijk door de hoofdfiguur laten ‘nemen’. Vaak zijn ze naakt en in tegenstelling tot de mannen zijn hun geslachtsdelen frequent in beeld, wat met actrices nooit had gekund, behalve in B-films of porno. Het lijkt er een beetje op of de makers zich iets te veel hebben uitgeleefd op dit gebied, wat het niveau doet afdalen richting bovengenoemde genres.

‘Film Noir’ is lekker om naar te kijken, vooral voor mannen dus. Toch had het beter gewerkt een deel van de seksscènes in te korten of weg te laten, onder het kopje kill your darlings, of op zijn minst wat subtieler te brengen. Ze halen de film namelijk zeker onderuit en doen de dames, begrijpelijk en terecht, de filmzaal uit lopen. En dan houd je een film over die er mooi uit ziet en best de moeite waard is, met een redelijk uitgewerkt script, niet overdreven spannend, maar die er aardig in slaagt de nieuwsgierigheid te blijven prikkelen.

Arjen Dijkstra