R (2010)

Regie: Tobias Lindholm, Michael Noer | 99 minuten | drama | Acteurs: Johan Philip Asbæk, Dulfi Al-Jabouri, Roland Møller, Jacob Gredsted , Omar Shargawi, Kim Winther, Jorg Beutnagel, Lars Jensen, Johnny Nielsen, Claus Saric Pedersen, Sune Nørgaard

Wanneer Rune in de bajes aankomt krijgt hij al onmiddellijk een waarschuwing mee van een cipier die hem zonder omwegen vertelt dat zijn medegevangenen minstens twee keer zo breed zijn. Het blijkt niet gelogen en het magere ventje krijgt dan ook snel een inwijding in de ongeschreven hiërarchie van het huis wanneer zijn matras, onder de ogen van een bewaker, wordt ingepikt. Het begin van een helletocht tussen vier muren.

Zijn celgenoten gebruiken hem om een smerig karweitje op te knappen waarna hij ingelijfd wordt als slaafje en pispaal. De enige manier om niet verscheurd te worden door de monsters waarmee hij verplicht moet samenhokken. Maar wanneer hij door een slimmigheidje de groep uit de nood kan helpen denkt Rune vrienden te maken. Helaas vergeet hij dat er bij beesten maar één wet geldt: die van de sterkste. En in deze jungle van tralies en bakstenen kan iemand blindelings vertrouwen afschuwelijke gevolgen hebben.

Het duo Michael Noer en Tobias Lindholm leveren een gevangenisfilm af die zich ver weg houdt van de zwaar aangedikte Hollywoodvarianten. Met ‘The Shawshank Redemption’ heeft deze hondsbrutale prent nog weinig van doen. De premisse lijkt een beetje op ‘Un prophète’, het terecht bejubelde geesteskind van Jacques Audiard. Maar ‘R’ oogt bij momenten nog authentieker en realistischer. Dat heeft vooral te maken met de gewaagde cast van ex-gedetineerden en cipiers. De tattoos zijn voor één keer echt. Alleen hoofdrolspeler Johan Philip Asbaek is een professionele acteur. Dit gegeven en de documentaireachtige beeldvoering zorgen voor een onbehaaglijk en naargeestig gevoel. Op het acteergeweld valt dus absoluut niets aan te merken. Ook opvallend is de kale sound die af en toe opduikt. Helaas kan deze Deense prent de clichés niet omzeilen. We hebben het allemaal al eens eerder gezien. Dit is echter geen bezwaar. De agressie en het misselijkmakend geweld moet u er wel bijnemen. Gevoelige zielen zijn bij deze gewaarschuwd, ‘R’ komt namelijk recht in je smoel aan. Het einde is er trouwens eentje om niet snel te vergeten. Uw koffie zal nooit meer hetzelfde smaken.

Jochem Geelen