For Heaven’s Sake (1926)

Regie: Sam Taylor | 58 minuten | actie, komedie, romantiek | Acteurs: Harold Lloyd, Jobyna Ralston, Noah Young, James Mason, Paul Weigel

De schatrijke Harold Manners komt door een wilde achtervolging met zijn auto in een deel van de stad terecht waar hij anders nooit zou komen. Vlakbij het wrak van zijn zoveelste in puin gereden spiksplinternieuwe auto staat broeder Paul op straat eten uit te delen aan de armen. In het stalletje breekt brand uit en Harold blust met een emmer olie het vuur. Dat pakt niet bepaald goed uit. Hij wil de schade voor het stalletje vergoeden, maar door een misverstand betaalt hij aan broeder Paul de duizend dollar waarmee deze een missiepost kan oprichten en zo de armen op een warme en droge plek te eten kan geven.

Als Harold Manners ergens een hekel aan heeft, is het wel liefdadigheid, maar als hij kennismaakt met de lieftallige dochter van broeder Paul, is er geen weg meer terug. Om haar te plezieren verzamelt hij zelfs de grootste schurken van het dievengilde en zorgt ervoor dat ze komen luisteren naar de gebeden en het gezang in de missiepost om hopelijk zo tot inkeer te komen. Met het boeventuig sluit hij op een gegeven moment vriendschap, maar dan proberen zijn rijke vrienden hem af te houden van zijn voorgenomen huwelijk met Hope en moet hij hemel en aarde bewegen om te ontsnappen aan zijn ontvoerders en op tijd te komen voor zijn bruiloft.

Het eerste deel van deze komedie wordt gekenmerkt door grappige misverstanden en geestige verwikkelingen, zoals de manier waarop Harold Manners zich verzekert van het respect en de loyaliteit van de doorgewinterde schurken. Mooi hierbij is dat hij zichzelf geen moment verloochent, maar volledig zijn eigen weg volgt. Flauw, maar erg leuk is het koekjes eten in de missiepost. Hope heeft de koekjes zelf gebakken, maar het eerste koekje raakt per ongeluk verwisseld met een poederkussentje en het tweede met een stukje spons. Aan Harold Lloyd de taak om je een idee van de bijbehorende vieze smaak te geven en dat lukt hem erg goed.

Het tweede deel steekt de wilde achtervolging uit het eerste deel naar de kroon. Met vijf boeven die zich een flink stuk in de kraag hebben gedronken haast hij zich door de drukke straten van de stad naar zijn bruiloft. De rit met een dubbeldekker bus is spectaculair met onnavolgbare stunts. Of ze nu door Harold Lloyd zelf zijn uitgevoerd, zoals de mythe wil, of dat hij toch een stand-in heeft gebruikt als dat noodzakelijk was vanwege zijn misvormde rechterhand, doet er weinig toe voor de kijker. Het is simpelweg een ongelooflijk knap staaltje acrobatiek gepaard aan inventieve voorvallen en is zoals de hele film spannend en grappig tegelijk.

Diana Tjin-A Cheong