Frankenweenie (1984)
Regie: Tim Burton | 29 minuten | komedie, korte film, science fiction | Acteurs: Barret Oliver, Shelley Duvall, Daniel Stern, Joseph Maher, Roz Braverman, Paul Bartel, Sofia Coppola, Jason Hervey, Paul C. Scott, Helen Boll, Sparky, Rusty James
Victor Frankenstein (Barret Oliver) is een aspirant filmmaker die zijn ouders (Shelley Duval en Daniel Stern) en vrienden (onder andere een piepjonge Sofia Coppola onder haar artiestennaam Domino, en Jason Hervey) vermaakt met zelfbedachte verhaaltjes die hij vol inventieve vondsten vertaalt naar het witte doek. Hoofdrolspeler in zijn Super 8 filmpje is zijn hond Sparky, met wie de tienjarige jongen een sterke band heeft. Sparky is in dit filmpje verkleed als prehistorisch dier en wordt aangevallen door een soort Godzilla. Zijn publiek geniet en na afloop speelt Victor een spelletje met zijn geliefde huisdier. Wanneer het arme beestje al voor de derde minuut van ‘Frankenweenie’ is ingegaan aan wordt gereden door een auto en overlijdt, is Victor ontroostbaar, hoewel zijn ouders trots zeggen dat hij erg sterk is. Tijdens een les natuurkunde ontdekt Victor dat er een methode is om Sparky weer tot leven te wekken.
‘Frankenweenie’ is een korte in zwart-wit geschoten film die de legendarische Tim Burton maakte op 25-jarige leeftijd, in het begin van zijn carrière, toen hij nog bij Disney werkte. Het was de eerste keer dat Burton een professionele cast tot zijn beschikking had. Naar verluidt kon de studio echter Burtons produktie niet waarderen; het was te duister en ongeschikt voor tere kinderzieltjes. Daarom weigerde Disney het filmpje uit te brengen, dat in eerste instantie bedoeld was om bij de re-release van ‘Pinocchio’ te vertonen in de bioscopen. Daarnaast was het filmpje niet de hoogste prioriteit van de studio. De film kreeg uiteindelijk de rating PG (Parental Guidance), terwijl het in sommige scènes veel intensere ‘Pinocchio’ het keurmerk G kreeg (zeg maar “Alle leeftijden”). Het was niet de eerste keer dat Disneys opvattingen over kinderfilms botsten met Burtons visie. Zijn werk voor ‘The Fox and the Hound’ (‘Frank en Frey’) was afgekeurd omdat zijn ontwerpen voor de vosscènes er uit kwamen te zien als road kill. Burton zegt zelf over zijn tijd bij Disney dat het zijn meest depressieve periode was.
Eng is ‘Frankenweenie’ totaal niet, er zit geen geweld in, geen grof taalgebruik en datgene dat misschien als spannend ervaren kan worden gebeurt buiten beeld. Wel is Burtons macabere humor al overduidelijk aanwezig in deze film. De scènes op het kerkhof zijn prachtig en fantasierijk en de scènes waarin Victor aan het experimenteren slaat zinderen letterlijk van elektriciteit. De film kan min of meer als hervertelling gezien worden van Frank Whale’s film ‘Frankenstein’ (1931) en het vervolg ‘The Bride of Frankenstein’ (1935), maar dan in een hedendaagse setting. De plot is vrij eenvoudig en de lengte van 30 minuten is daarom precies goed. De acteurs doen het prima, zij voelen Burtons bedoeling uitstekend aan, hoewel de buurtbewoners wel wat over de top neergezet worden en nogal overspannen reageren. ‘Frankenweenie’ kreeg in 1992, vlak voor de release van ‘Batman Returns’ eindelijk een videorelease en kwam in 2008 uit als extra op de 2-disc collector’s edition van ‘Tim Burton’s The Nightmare Before Christmas’. In november 2007 tekende Burton een contract met Disney (!) voor de remake van deze korte film tot een 3D stop motion speelfilm.
Monica Meijer