Genova (2008)

Regie: Michael Winterbottom | 90 minuten | drama | Acteurs: Colin Firth, Hope Davis, Allessandro Giuggioli, Demetri Goritsas, Kyle Griffin, Monica Bennati, Dante Ciari, Gherardo Crucitti, Perla Haney-Jardine, Willa Holland, Catherine Keener, Kieran O’Brien, Margherita Romeo, Gabriella Santinelli, Kerry Shale, Trevor White, Gary Wilmes

Na ‘A Mighty Heart’ (2007) – dat zich afspeelde in het Midden-Oosten – is regisseur Michael Winterbottom ditmaal neergestreken in het Italiaanse Ligurië voor zijn film ‘Genova’. Op een vakantiegevoel hoef je als kijker alleen niet te rekenen… Als Marianne (Hope Davis), moeder van Kelly (Willa Holland) en Mary (Perla Haney-Jardine), tijdens een autorit een onschuldig spelletje met haar kinderen speelt gaat het volledig mis. Mary doet tijdens het rijden haar handen voor de ogen van Marianne, die daardoor de macht over het stuur kwijtraakt en verongelukt. Ze overlijdt en laat haar kinderen en man Joe (Colin Firth) in diepe rouw achter. Mary voelt zich bovendien erg schuldig voor de dood van haar moeder.

Om hun leven een nieuwe wending te geven besluit Joe in te gaan op een voorstel van een oude vriendin – Barbara (Catherine Keener) – om een jaar les te komen geven aan de universiteit van Genua. Met z’n drieën trekken ze naar Italië, waar Joe gelijk aan de slag kan. Kelly en Mary hebben echter nog vakantie en richten zich voornamelijk op hun pianolessen. Althans; Mary vooral. Kelly krijgt al snel veel aandacht van Italiaanse jongens en knijpt er regelmatig tussenuit om haar seksualiteit te ontdekken.

Het verhaal gaat eigenlijk nergens naartoe. Het is maar dat je het vast weet. Is dat erg? Nee absoluut niet. ‘Genova’ is namelijk een zeer intieme en aangrijpende film geworden die gaat over hoe ieder lid van het gezin het familiedrama probeert te verwerken en de cultuurschok die ze tegelijkertijd ervaren in het mystieke, oude Genua. Centraal staan de onderlinge relaties tussen de gezinsleden. Joe heeft een onbegrensde liefde voor zijn dochters en probeert het verlies van Marianne voor hen op te vangen. Kelly zet zich enorm af tegen Mary, die ze verantwoordelijk houdt voor het miserabele leven waar ze in terecht is gekomen. Mary probeert zich groot te houden, maar haar schuldgevoel en verdriet zitten erg diep getuige de vele nachten waarin ze gilt om haar moeder. Ook ziet zij de geest van Marianne zo nu en dan verschijnen. Dergelijke scènes raken je diep, zonder dat het te sentimenteel wordt. Door de manier van filmen waar Winterbottom zo van houdt – de handheld camera, natuurlijk licht en improvisatie tijdens scènes – krijg je ook echt het gevoel er ‘bij’ te zijn en ervaar je de pijn van elk van de hoofdpersonen. Ook de muziek (veel melancholieke pianostukken) en geluiden dragen bij aan die soms onbestemde sfeer van de film. Zoals wanneer Kelly achterop de scooter zit en door het drukke stadsverkeer raast. De geluiden van het verkeer worden steeds luider en holler weergegeven, net als voor het ongeluk. Of juist de pijnlijke stilte wanneer Mary aan Joe vertelt dat mensen het helemaal nooit over Marianne hebben, net alsof ze nooit bestaan heeft. Terwijl zij haar moeder zo vreselijk mist.

Het acteerwerk is subliem. Je hebt geen moment het idee dat je naar acteurs zit te kijken. Perla Haney-Jardine als de innemende, schattige Mary is werkelijk fenomenaal. Dit meisje die ook al speelde in ‘Spider-Man 3′ (2007) en ‘Untraceable’ (2008) wacht waarschijnlijk een grote carrière. Colin Firth is goed als altijd (wanneer hij níet ook nog probeert te zingen!) en Willa Holland is prima gekozen als meisje dat een sexy vrouw begint te worden. Zij is als ex-model alleen wel héél erg dun en dus geen realistisch vergelijkingsmateriaal voor gezonde meisjes van dezelfde leeftijd. Natuurlijk is ‘Genova’ ook reclame voor de stad Genua, net als ‘Vicky Cristina Barcelona’ (2008) dat was voor de Catalaanse hoofdstad. Maar had je bij laatstgenoemde vaak het idee dat je bij het reisbureau zat; in Genua dient de sfeer van de stad het verhaal gewoon heel goed. Mooi, maar ook een beetje spookachtig door z’n smalle, donkere steegjes met sinistere figuren die er rondwaren.

‘Genova’: een verhaal over drie gezinsleden die doodgewone dingen doen maar alle drie een verlies te verwerken hebben en daar op hun eigen manier mee om gaan. Aangrijpend genoeg om het ontbreken van een climax ruimschoots te kunnen compenseren.

Brian Ligtvoet

Waardering: 4

Bioscooprelease: 9 juli 2009