Ghost Town (2008)

Regie: David Koepp | 102 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Greg Kinnear, Jordan Carlos, Dequina Moore, Brian Hutchison, Tyree Michael Simpson, Julia K. Murney, Ricky Gervais, Aasif Mandvi, Bridget Moloney, Brad Oscar, Kathleen Landis, Téa Leoni, Audrie J. Neenan, Kristen Wiig, Aaron Tveit, Deborah S. Craig, Betty Gilpin, Angelis Alexandris, Elaine Cusick, Kim Russell, Alan Ruck, Brian Tarantina, Darren Pettie, Jesse Means, Robert Kelly, Gabrielle Fink, Michael-Leon Wooley, Monte Bezell, Sebastian Lacause, Dana Ivey, Miles Grose,  Jeff Hiller, Lou Sumrall, Richard O’Rourke, Brian d’Arcy James, Bill Campbell, Josh Clayton, Lisa Datz, James Ludwig, Melissa Thomas, Shawn Hill, Megan Byrne, José Ramón Rosario, Jose Soto, Candace Thaxton, Dylan Clark Marshall

Wat doe je als je geesten kunt zien? Dit is een vraag die in tientallen films, van komedies tot horror, al gesteld en beantwoord is. Ondanks het niet bijster originele uitgangspunt weet ‘Ghost Town’ toch een interessante en inventieve draai te geven aan dit uitgesleten thema, waardoor er een sprankelende en verrassend sterke film ontstaat.

Schrijver en regisseur David Koepp heeft niet gekozen voor de gemakkelijke uitweg door er een standaard romantische komedie van te maken, waarbij Hugh Grant geknipt zou zijn voor de hoofdrol, tegenover Sandra Bullock als de weduwe wiens hart hij wil veroveren. Integendeel, door Ricky Gervais als Bertram Pincus te casten als zijn “leading man”, wordt er meer van de kijker verwacht dan gewoon achterover leunen en de voorspelbare uitkomst op je af te laten komen. Zeker omdat Ricky Gervais van Bertram een behoorlijk onsympathiek personage maakt. Gervais is, net als Grant, Brits, maar daar houdt de vergelijking dan ook wel mee op. De gezette Gervais is zeker geen voor de hand liggende keuze, maar hij steelt absoluut de show als mensenhatende tandarts en zijn droogkomische opmerkingen. Juist door niet voor de vette lach te gaan, maar Bertram doodserieus te spelen, maakt hij zijn eerste hoofdrol volledig eigen.

‘Ghost Town’ heeft elementen van een romantische komedie, zonder er helemaal één te zijn. In zijn scenario speelt Koepp namelijk met de clichés en zeilt om de valkuilen heen. Eerder schreef hij de screenplays van uiteenlopende films als ‘Death Becomes Her’ en ‘Jurassic Park’ en regisseerde hij horrorachtige thrillers als ‘Stir of Echoes’ en ‘Secret Window’. Zijn ervaring met diverse stijlen weet hij hier goed te mixen. De film is geen hilarische komedie, al zijn er een paar ijzersterke scènes waarbij hardop gelachen kan worden, maar zal wel over de hele linie een aangename glimlach opwekken. Gaandeweg ontstaat er zelfs een licht dramatische touch, als Bertram een aantal geesten die hem stalken, te hulp komt. De geesten, zo wordt duidelijk, kunnen niet “verder”, omdat ze nog onafgehandelde kwesties hebben. Aangezien Bertram zowel met de doden als de levenden kan communiceren, is hij uiteraard een ideaal medium. Originele vondst hierbij is dat de levenden niezen als ze dwars door een geest heenlopen.

Gervais krijgt goed tegenwicht van zijn medespelers. Greg Kinnear is de opportunistische rotzak Frank, die – in een sterke openingsscène – komt te overlijden. Hij heeft een enigszins ondankbare rol, maar Kinnear heeft een aardige wisselwerking met Gervais, waarbij beide karakters schoften zijn, maar waarbij je als kijker ze toch (een beetje) sympathiek gaat vinden. Leoni laat zich van haar beste kant zien en heeft duidelijk plezier in een rol die in een conventionele rom-com door een Sandra Bullock of Meg Ryan zou worden vertolkt.

Ondanks de combinatie van stijlen, is ‘Ghost Town’ geen onevenwichtige film geworden. Daarvoor is Koepp een te ervaren rot in het vak. Hij vindt een balans tussen komedie, (licht) drama en opbloeiende romantiek. Wel had er wellicht nog iets meer gedaan kunnen worden aan de plotontwikkeling, want er zijn wel wat gemiste kansen rondom het gegeven van rondlopende geesten op Aarde. Ook valt er hier en daar nog wat aan te merken op de dialogen, die niet altijd even scherp zijn. Sommige situaties komen hierdoor wat geforceerd over, wat de acteurs ook niet rechtgebreid krijgen. Verder is ‘Ghost Town’ prima entertainment en zeker aan te raden voor de kijker die iets meer wil dan een voorgekauwd en voorspelbaar verhaal dat al honderd keer vertoond is.

Hans Geurts

Waardering: 3.5