Ghostbusters (2016)

Regie: Paul Feig | 116 minuten | actie, komedie, science fiction | Acteurs: Melissa McCarthy, Kristen Wiig, Kate McKinnon, Leslie Jones, Charles Dance, Michael Kenneth Williams, Chris Hemsworth, Ed Begley Jr., Karan Soni, Bess Rous, Steve Higgins, Neil Casey, Bill Murray, Michael McDonald, Jaime Pacheco, Adam Ray, Ozzy Osbourne, Toby Huss, Michael Kenneth Williams, Matt Walsh, Andy Garcia, Cecily Strong, Dan Aykroyd, Al Roker, Ernie Hudson, Sigourney Weaver

Ruim dertig jaar na het origineel is hier dan de langverwachte reboot van ‘Ghostbusters’, de film die inmiddels zo’n cultstatus verworven heeft dat de gedachte aan een nieuwe film alleen al zorgde voor een storm aan kritische respons. Waarom tornen aan zo’n perfecte klassieker? En nog luider: waarom met vrouwen in de hoofdrol? Deze film rekent daarmee af en kaatst terug: waarom niet?

Natuurkundige Erin Gilbert (Kristen Wiig) staat op het punt om een vaste aanstelling te krijgen bij de universiteit, als oude schoolvriendin Abby Yates (Melissa McCarthy) roet in het eten gooit door hun gedeelde paranormale interesses weer boven tafel te halen. Abby heeft het tot haar levensmissie gemaakt paranormale fenomenen wetenschappelijk te bewijzen, en wordt daarbij ondersteund door de apparatuur die haar gestoorde collega Jillian Holtzmann (Kate McKinnon) voor ze ontwerpt. Als ze worden geconfronteerd met een boosaardige geest is zelfs de aanvankelijk aarzelende Erin om, en het trio besluit hun diensten te adverteren. Na een ongewilde aanvaring met een ondergrondse geest roept metromedewerker Patty Tolan (Leslie Jones) hun hulp in, en na een reeks incidenten die druipt van het slijmerige ectoplasma beseft het team dat heel New York hun hulp binnenkort weleens hard nodig zou kunnen hebben.

Paul Feig, eerder verantwoordelijk voor films als ‘Bridesmaids’ (2011), ‘The Heat’ (2013) en ‘Spy’ (2015), durfde het aan om in de regiestoel plaats te nemen en werkte daarvoor samen met vertrouwde gezichten zoals ‘The Heat’-schrijver Katie Dippold en natuurlijk Melissa McCarthy en Kristen Wiig. Dippold en Feig hebben de bewuste keuze gemaakt om de originele personages in ere te laten en in deze reboot nieuwe hoofdpersonen te introduceren die op hun eigen manier een team vormen. Jones, McCarthy, McKinnon, en Wiig verdienden alle vier hun komediestrepen bij “Saturday Night Live” en zijn onmiskenbaar ingespeeld op zowel elkaar als een gemeenschappelijk gevoel voor humor. Hierdoor komt een concentratie komisch talent samen die zo perfect aansluit dat zelfs de absurdste grappen volledig op hun plek weten te vallen. McCarthy en Wiig brengen hun rollen met de scherpe, droge humor waar ze om bekend staan. Ondanks haar Emmy-nominaties is McKinnon voor het grote publiek nog redelijk onbekend, en haar slungelige vertolking van de tactloze excentriekeling Holtzmann is verrassend leuk. Ook Jones, die oorspronkelijk begon als schrijver voor SNL voor ze meer fans vergaarde door voor de camera te verschijnen, is een geweldige keuze. Ze zet Patty neer als de nuchtere van de vier die de meest begrijpelijke doch hilarische reacties heeft op het zien van geesten. Het niveau van de grappen varieert van plat tot erg subtiel, waarbij de simpelste koddigheid voortkomt uit Chris Hemsworths rol als de knappe maar ontzettend domme Kevin, die meer kantoormascotte is dan receptionist. SNL-schrijver en komische acteur Neil Casey maakt de cast compleet als Rowan North, de sarcastische dienaar van het kwaad die zich hoofdzakelijk bezighoudt met het creëren van nachtmerrieachtige kinderschetsen van zijn plannen voor de mensheid.

Het is duidelijk dat Feig trouw wilde blijven aan de look van het origineel; zijn aanpak van eer betuigen zonder het letterlijk over te doen zet zich voort in de herkenbare vintage soundtrack en de esthetiek. Hoewel de gecomputeriseerde monsters absoluut beter uit het scherm komen anno 2016, zijn ze volledig herkenbaar als typische ‘Ghostbusters’-griezels. Hoofd Visual Effects Peter G. Travers benoemt dit het beste door hun aanpak te beschrijven als een mengsel van een old-school look met new-school technieken. De campy ‘Ghostbusters’-vibe blijft dus zeker behouden, en veel oude bekenden passeren de revu. De film bevat droge gevatheid, gemengd met satire, waanzin, en vooral referenties, heel veel referenties. Feigs reboot zit namelijk barstensvol cameo’s, knipogen en popcultuurverwijzingen – één keer knipperen en je hebt alweer wat gemist. Het niveau van zelfbewuste satire is zelfs zo hoog dat het een soort metaproporties aanneemt, waarbij de film zijn eigen bestaan en de kritiek erop op de hak neemt. ‘Ghostbusters’ is overduidelijk met veel plezier gemaakt en neemt zichzelf niet zo serieus, waardoor het ook voor de meest sceptische kijker erg moeilijk zal worden om al die geestigheid niet te omarmen.

Maaike Tol

Waardering: 4

Bioscooprelease: 14 juli 2016
VOD-release: 7 december 2016
DVD- en blu-ray-release: 7 december 2016