Give ‘em Hell, Malone! (2009)

Regie: Russell Mulcahy | 93 minuten | actie, thriller, misdaad | Acteurs: Thomas Jane, Ving Rhames, Elsa Pataky, French Stewart, Leland Orser, Chris Yen, William Abadie, Gregory Harrison, Doug Hutchison, Eileen Ryan, David Andriole, Tom Olson, Mark Hosack, Melody Deatherage, Bart Heimburger

Film Noir is een interessant genre dat gekenmerkt wordt door een erg cynische en donkere sfeer waarin meestal een staalharde detective in het spinnenweb van een knappe vrouw, de zogenaamde femme fatale, verstrikt geraakt en zich door allerlei intriges moet worstelen. Dat leverde in de filmgeschiedenis een aantal klassiekers op die moeiteloos de tand des tijds doorstaan. Het beschamende ‘Give ‘em Hell Malone’ behoort zeker niet tot dat lijstje en dat is maar goed ook. Het feit dat deze prent van regisseur Russel Mulcahy onmiddellijk op dvd werd uitgebracht was al een serieuze indicatie. Deze wanhopige poging ruikt of beter gezegd stinkt naar ‘Sin City’ maar haalt nergens het niveau van de magistrale stripverfilming.

Russel Mulcahy scoorde in de jaren 80 een hitje met ‘Highlander’, een fantasyevenement waarbij onsterfelijken het tegen elkaar opnemen. Het is het enige wapenfeit van de Australiër dat het vermelden waard is. Het gros van zijn films verdwijnt dan ook onder een anonieme laag stof. Een gegeven waar de filmliefhebber niet rouwig om hoeft te zijn en dat nog maar eens bevestigd wordt met deze ‘Give ‘em Hell Malone’ waarvan de plot in één zin kan samengevat worden.

Thomas Jane is Malone, een keiharde motherfucker die een koffertje met inhoud kan onderscheppen en daarvoor opgejaagd wordt door een gangster genaamd Whitmore. Waar ‘Sin City’ kon bogen op een inventieve regisseur, een batterij aan topacteurs en veel visuele klasse moet deze kopie het doen met een belabberde regie en een stel overacterende clowns die wanhopig hengelen naar een applaudiserend publiek maar een averechts effect bekomen. Halverwege de film overviel ons de gedachte dat we naar een komedie aan het kijken waren. En dat kan nooit de bedoeling geweest zijn. Jane acteert alsof hij een scheermesje in zijn sluitspier heeft zitten en het absolute dieptepunt van de prent is de introductie van het personage Matchstick. Humphrey Bogart zou zich een bult lachen met de crimineel slechte dialogen en het patserige sfeertje. Als uiteindelijk de kruitdampen zijn weggetrokken en het bloed is afgeveegd blijft er een teleurstellende losse flodder over.

‘Give ‘em Hell Malone’ voldoet alleen als lesmateriaal in filmscholen voor het verplichte vak wat ging er fout?

Jochem Geelen

Waardering: 1.5