Guest of Honor – Invitado de honor (2006)

Regie: Miguel Calderón | 6 minuten | korte film | Acteurs: Conrado Mercado, Mónica Paola Giménez Vidal, Sergio Abraham Gallardo Nava, Ma. Fernanda Sánchez Eng, Camilla Gallardo Nava, Marfa

Met ‘Guest of Honor’ leverde de in 1971 geboren regisseur Miguel Calderón eigenlijk zijn debuut af. Al vijftien jaar maakt de Mexicaanse artiest experimentele films. Het meest bekend is hij bij het grote publiek echter door zijn schilderijen die hij voor ‘The Royal Tenenbaums’ maakte. “Bad Route” en “Attack”. Calderón fabriceerde deze beroemde werken eigenlijk niet eens zelf. Hij bedacht het ontwerp, zorgde voor de aankleding, de positie van zijn modellen, fotografeerde ze en liet het vervolgens overschilderen door een portretschilder. ‘Tenenbaums’-regisseur Wes Anderson is de eigenaar van “Bad Route” en bedacht een hele scène rondom het kunstwerk. Het schilderij is surreëel en angstaanjagend, maar tegelijkertijd kun je je ogen er niet van af houden. Het lijkt alsof de maker onder invloed van flink wat verdovende middelen was toen hij het bedacht, maar dat is waarschijnlijk de kracht van deze artiest: zijn producties worden gepresenteerd alsof ze met het grootste gemak zijn gemaakt, maar hoe kinderlijk eenvoudig ook, ze laten je niet los.

‘Guest of Honor’ is de eerste narratieve film en mag daarom als Calderóns debuut beschouwd worden. Het is de eerste in een serie van zes korte films. Een Mexicaanse familie is aan het picknicken in het bos. Vader, moeder, een zoon, een dochter en een baby genieten van de natuur en van de saamhorigheid. De twee oudste kinderen gaan een stukje wandelen door het bos en de ouders blijven achter met de baby. De moeder merkt genietend op dat het lekker ontspannend is en verliefd kijkt het echtpaar elkaar aan, waarna ze de omgeving even vergeten door gepassioneerd te gaan zoenen. Vanaf dat moment kan de film nog alle kanten opgaan, en eigenlijk wordt de verwachting gewekt dat het een horrorfilm is, zeker als de dochter in paniek op haar ouders toe rent, al schreeuwend dat “Morgan een dier gevonden heeft.” Vader gaat mee en moeder pakt, in een treffende scène, beschermend haar baby op, terwijl ze het tegen zich aan drukt.

Zelfs nadat de kijker weet wat voor een dier de kinderen gevonden hebben, een klein reetje, zou de film nog om kunnen slaan in een heftige horror. Het zou immers niet de eerste keer zijn dat een lief en onschuldig dier verandert in een monster. Het gezin neemt het beestje om onverklaarbare redenen mee naar huis, geeft het daar van alles te eten en verwondert zich daarna over de consequenties daarvan. Wat de boodschap van Calderón is, is niet helemaal duidelijk, maar misschien wilde hij er helemaal niets mee zeggen en is het alleen maar zijn bedoeling geweest om te intrigeren. In dat opzicht is de regisseur zeker geslaagd. Camerawerk is meer dan passend en de muziek heeft een grote toegevoegde waarde. Calderón wekt zeker verwachtingen wat betreft de volgende filmpjes in de serie.

Monica Meijer

Waardering: 3.5