Happy-Go-Lucky (2008)

Regie: Mike Leigh | 118 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Sally Hawkins, Alexis Zegerman, Eddie Marsan, Kate O’Flynn, Sylvestra Le Touzel, Samuel Roukin, Sinead Matthews, Sarah Niles, Joseph Kloska, Andrea Riseborough, Stanley Townsend, Karina Fernandez

Cheerfully irresponsible, zo luidt de definitie van de titel en zo is ook de hoofdpersoon Poppy, die eigenlijk Pauline heet, maar al van kinds af aan naar de vrolijke bijnaam luistert. Sally Hawkins draagt met haar vertolking in feite de film en weet met Poppy een karakter neer te zetten dat een film lang verrast en ontroert. Ze lijkt zich van niemand iets aan te trekken en laat zich dan ook nergens door van haar stuk brengen. Tot op zekere hoogte laat Mike Leigh in het midden wat we hier van moeten vinden; of Poppy staat voor vrijheid en openheid of eerder voor onverantwoordelijk gedrag en oppervlakkigheid. Deze paradox wordt ook door de andere karakters verwoord, waarvan de ene helft Poppy waardeert om haar onbegrensd positieve instelling en de andere helft haar om datzelfde karakter – wellicht gedreven door afgunst – juist afkeurt.

Een groot deel van de film gaat ook over het overbrengen van kennis, het lesgeven en het leren. Exemplarisch is de scène waarin rij-instructeur Scott niet kan geloven dat Poppy zelf ook lerares is. Haar vrije geest en licht chaotische manier van handelen zijn voor hem niet te rijmen met de discipline, orde en beheersing die voor hem onlosmakelijk bij het leraarschap horen. Uiteindelijk gaat het echter niet om de momenten waarop alles zijn gangetje wel gaat, waarop we het ons kunnen veroorloven onverantwoordelijk of ongeordend door het leven te gaan, maar juist om de momenten van crisis en de vraag hoe we dan reageren. Een belangrijk keerpunt in de film is dan ook het moment van crisis, waarop Scotts uitbarsting het uiterste vergt van Poppy. Haar reactie zegt dan ook meer dan duizend grapjes.

De sociale lading die we van een Mike Leighfilm mogen verwachten is aanwezig, maar op een andere manier dan in eerdere, sociaal-realistische, films als ‘Vera Drake’, ‘Secrets and Lies’ of ‘Naked’. In ‘Happy-Go-Lucky’ is de boodschap een stuk positiever van aard en worden sociale of maatschappelijke misstanden maar nauwelijks aan de kaak gesteld, anders dan door de ogen van Scott, die trouwens subliem wordt vertolkt door Eddie Marsan. Zijn opmerkingen drukken de kijker en de andere personages wel even met de neus op de feiten, maar vooral na de emotionele uitbarsting van Scott is het zeer te betwijfelen of zijn ongenuanceerde meningen überhaupt serieus genomen kunnen worden. Hij lijkt vooral gedreven door zijn eigen gefrustreerde persoonlijkheid en kan amper gezien worden als vertolker van de stem van de massa.

De vormgeving, met in het bijzonder de kleding van Poppy is een enorme aanvulling aan het verhaal en maakt van iedere scène een visueel feest. Ook weerspiegelt het Poppy’s vrije en vrolijke karakter en geeft het een heel aardig beeld van wat de Londense alternatieve mode te bieden heeft.

Ondanks het luchtige karakter van de film, die zonder grootse problemen of ingrijpende ontwikkelingen voortkabbelt als een vredig Engels riviertje, zet de thematiek toch aan het denken en zorgt de cast, regie en vormgeving voor een zeer vermakelijke film.

Ruby Sanders

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 15 mei 2008