Hard Eight – Sydney (1996)
Regie: Paul Thomas Anderson | 101 minuten | drama, misdaad, thriller | Acteurs: Philip Baker Hall, John C. Reilly, Gwyneth Paltrow, Samuel L. Jackson, Philip Seymour Hoffman, F. William Parker, Nathanael Cooper, Wynn White, Robert Ridgely, Kathleen Campbell, Michael J. Rowe, Peter D’Allesandro, Steve Blane, Xaleese, Melora Walters
‘Hard Eight’ is alleen al een interessante film omdat ze het regiedebuut was van Paul Thomas Anderson, later bekend geworden met ‘Boogie Nights’ en ‘Magnolia’. Het grote talent van Anderson is dat hij al snel de juiste sfeer weet te creëren door met knap geschreven dialogen de personages neer te zetten. Zo op het eerste oog ontbreekt misschien de diepgang in de karakters, maar juist dankzij die ‘ruwe schets’ weet Anderson precies datgene naar boven te halen, wat je als kijker moet weten. Achteraf blijkt dan dat er achter die geweldige dialogen en het goede acteren toch wel wat meer schuilgaat dan alleen een pose.
De capaciteiten van Anderson worden in deze film al duidelijk. Hoewel de sfeer nog niet zo sterk geschetst wordt als in ‘Boogie Nights’, en het verhaal en de karakters nog lang niet zo gelaagd zijn als in ‘Magnolia’, maakt ‘Hard Eight’ al duidelijk dat Anderson niet veel nodig heeft om het maximale uit de beelden, de acteurs en het script te halen.
Het verhaal zelf is niet zo bijzonder: John is nogal een loser, die op een dood punt in zijn leven zit. Gelukkig voor hem ontmoet hij Sydney, en vanaf dan gaat alles crescendo. Zo lang goeierd John doet wat Sydney zegt, stroomt het geld binnen. Sydney wordt zo een vaderfiguur voor John.
Ondertussen ontfermt John zich ook over de serveerster Clementine, die stiekem bijverdient door na sluitingstijd nog even met de klanten mee te gaan naar de hotelkamer.
Toch gaat het fout. John en Clementine werken zichzelf in de nesten door, in paniek, een ‘klant’ van Clementine af te tuigen en in gijzeling te houden. Deze keer is zelfs voor Sydney de maat vol. Nu zoeken ze het maar zelf uit. En toch, uiteindelijk komt het er weer op neer dat Sydney John en Clementine uit de penarie helpt.
De vraag ‘waarom?’ komt al snel bij je op, en blijkbaar weet Jimmy het antwoord. Jimmy is zo’n typisch figuur dat je waarschijnlijk wel in elke goktent tegenkomt: belast met de ‘beveiliging’ van enkele goktenten, weet hij uit elk akkefietje wel geld te slaan. En dus heeft hij zich ook verdiept in Sydney. Die blijkt namelijk een nogal roemrucht verleden te hebben. Een verleden dat bepalend is voor de wijze waarop hij met John en Clementine omgaat.
De vier hoofdrollen worden stuk voor stuk kundig vertolkt. Reilly speelt, zoals wel vaker, een nogal sullig type, maar weet sympathie af te dwingen. Jackson speelt ook een rol die hij al vaker gespeeld heeft. Deze rollen zijn dus wel aan de betreffende acteurs toevertrouwd. Paltrow komt mooi uit de verf als de naïeve Clementine. Dit soort mooie bijrollen lijken toch beter bij haar te passen dan grote hoofdrollen.
De hoofdrol, die van Sydney, ligt in de betrouwbare handen van Philip Baker Hall, een vaste acteur van regisseur Anderson. Hij acteert onderkoeld maar voorkomt dat Sydney een echt koud persoon wordt. Sydney is duidelijk een man die alles graag in eigen handen houdt. Het geeft wat extra spanning aan de confrontatie tussen hem en Jimmy.
Het haast magere verhaaltje is voor Anderson en de acteurs genoeg om van ‘Hard Eight’ een onderhoudende film te maken, die zowel wat sfeer als wat verhaal betreft tussen ‘Pulp Fiction’ van Tarantino en ‘The Big Lebowski’ van de gebroeders Coen lijkt te hangen. Zowaar geen slechte hangplek.
Daniël Brandsema
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 9 april 1998