He’s Just Not That Into You (2008)
Regie: Ken Kwapis | 130 minuten | komedie, drama, romantiek | Acteurs: Ginnifer Goodwin, Jennifer Connelly, Scarlett Johansson, Jennifer Aniston, Ben Affleck, Drew Barrymore, Justin Long, Bradley Cooper, Kevin Connolly, Sasha Alexander, Kris Kristofferson, Leonardo Nam, Cory Hardrict, Wilson Cruz, Justin Rodgers Hall, Hedy Burress, Brandon Keener, Brooke Bloom, Peter OMeara, Corey Pearson, Alex Dodd, Rod Keller, Stephen Jared, Traycee King, Alex Spencer, Morgan Lily, Carmen Perez, Jocelin Donahue, Tam Nguyen, Pamela Fischer, Karmyn Tyler, Alia Rhiana Eckerman, Tina Kapousis, Joan M. Blair, Kristen Faye Hunter, Eve Curtis, Erik David, Trenton Rogers, Keith Moyer, Douglas Barcellos, Josh Shideler
Ben Affleck speelt weer een rol in een film! Hij had de regisseursstoel beklommen met het behoorlijk geslaagde ‘Gone Baby Gone’ (2007) en zijn laatste rol was in ‘Smokin’ Aces’ uit 2006, een minder bekend actievehikel. Heeft hij in de tussentijd ook acteerlessen genomen? Misschien wel bij zijn jongere broertje Casey, die met zijn fenomenale rol in ‘The Assasination of Jesse James by the Coward Robert Ford’ vele prijzen en een Oscarnominatie in de wacht sleepte. En het heeft zijn vruchten afgeworpen. In ‘He’s Just Not That into You’ toont Ben zich als acteur volwassener dan ooit. Hij speelt zijn rol met twee benen op de grond en komt gefocust over. Toch blijft hij ook een pretty face, die (in deze film) op zijn boot gaat wonen wanneer zijn liefdesrelatie met Beth (Jennifer Aniston) in het slop is geraakt.
Zijn alleen mooie, behoorlijk welgestelde en intelligente mensen verwikkeld in dit soort romantische perikelen? Ja, in deze film wel. Ze hebben veel dates, gaan met veel verschillende mensen naar bed, want hebben vrouwen, dan wel mannen, kennelijk voor het uitkiezen. Is dat wel realistisch? Zelfs het loser-achtige meisje dat maar niet aan de man komt omdat ze na elke date obsessief haar nieuwe potentiële lover begint te stalken en geen seconde meer zonder haar mobiele telefoon in de aanslag meer kan vertoeven, komt seksueel niets te kort. Dit meisje, Gigi, gespeeld door Ginnifer Goodwin, is ongetwijfeld de komische noot in dit relatieverhaal, dat komedie heet en die classificatie niet dankt aan veel grappen, maar aan de lichte toon en de behoorlijk perfecte menschen. We zien geen dus geen échte lelijkheid, we zien geen échte onzekerheid en twijfel, geen échte, diepe pijn en/of ellende. Het blijft toch een romantische komedie, dus.
Gigi springt er een wel beetje uit. Haar gedrag is wat overdreven en de omslag daarin gaat iets te gemakkelijk. Verder gaat de kritiek eigenlijk niet. Ja, het is allemaal wat luchtig, maar zeker niet leeg en oppervlakkig. Het verhaal zit behoorlijk goed in elkaar, waarbij de lijnen van de verschillende personages – er is eigenlijk geen echte hoofdfiguur – mooi in elkaar overlopen en je echt het beoogde gevoel krijgt dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. De levenslessen worden goed in de context van nu geplaatst. Les één: er zijn geen regels. Alles is tijdelijk, hoe lang weet je nooit van te voren, loslaten is moeilijk en voor iemand gaan is een keuze en die moet je wel maken, anders wordt het nooit wat. A
Al die ideeën komen uit het gelijknamige, door Oprah Winfrey geprezen boek uit 2005, waarop de film is gebaseerd. Dan weet u dat. Behoorlijk moderne opvattingen en ze worden zonder oordeel gebracht. Behalve dan aan het eind, want dan ineens krijg je het gevoel dat de makers best wel een mening hebben over mensen die het in hun eentje proberen, of mensen die de misstap van overspel hebben begaan. Huwelijk lijkt dan ineens toch heilig. Ach ja, Hollywood zal wel nooit veranderen, daar moeten we ons maar bij neer leggen. De film is overigens wel lang voor een romantische drama/komedie, maar de ruim twee uur voelen niet eens té lang. Weer een pluspunt dus.
Arjen Dijkstra
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 16 april 2009