Hello, Stranger – Chereum mannan saramdeul (2007)
Regie: Kim Dong-Hyun | 112 minuten | drama, komedie | Acteurs: Park In-Soo, Choi Hee-Jin, Quang Su, Bang Young, Jin Yong-Wook, Kim Song-Il, Woo Don-Gi
Een film over de vlucht van een Noord-Koreaan naar Zuid-Korea zou loodzwaar kunnen zijn in zijn uitwerking. ‘Hello Stranger’ had een complexe, zwaar dramatische film kunnen zijn die zowel een (terecht) deprimerend beeld schept van het land van herkomst als de aanpassing in het nieuwe land als uiterst problematisch en dramatisch presenteert. Het is daarom een welkome verrassing om te zien dat ‘Hello, Stranger’ zo’n toegankelijke en relatief “lichte film” geworden is. Er wordt wel degelijk ingegaan op de integratieproblematiek van deze vluchteling en de tragiek van de hele situatie maar het zwartkomische sausje waarmee Dong-Hyun Kim zijn film overgiet, maakt van ‘Hello Stranger’ zowel een vlotte als relevante film. Afgezien van de aanwezigheid van de trage gedeeltes omtrent het verhaal van een reclasseringsagent, is ‘Hello Stranger’ een aangename film geworden met een interessante onderwerp.
Humor en tragiek kunnen heel goed samengaan. Situaties kunnen zowel grappig als dramatisch tekenend zijn. Het feit dat twee kleine meisjes zich erover verbazen dat Jin-Wook niet eens een megastore kent en dat hij in de bewuste megastore zijn ogen uitkijkt en aan de kassa niet kan geloven hoe duur een deken is, is komisch maar laat tegelijkertijd zien waar hij vandaan komt. Op dezelfde manier kom je als kijker tot de realisatie dat Jin-Wook in zijn thuisland bijzonder weinig vrijheid moet hebben gekend wanneer hij niet eens snapt dat hij de straatnaam van zijn nieuwe appartement had moeten onthouden om de weg terug naar huis weer te vinden.
Dus wanneer Jin-Wook in Hae-Jungs taxi stapt, kan hij haar alleen vaag vertellen hoe het gebouw eruit zag. Gelukkig is ze bereid om moeite voor hem te doen om zijn appartement te vinden, en blijkt ze daarnaast enkele jaren geleden zelf uit Noord-Korea te zijn gevlucht waardoor de twee een band krijgen.
Jin-Wook heeft het zeer moeilijk om te aarden en zijn weg te vinden in dit nieuwe land, maar dan ontmoet hij iemand die nog veel slechter uit de voeten kan Zuid-Korea. Hij komt namelijk een Vietnamese vluchteling tegen, die volkomen afhankelijk van anderen blijkt te zijn aangezien hij zich niet eens verstaanbaar kan maken. De enige persoon waar de vluchteling van op aan blijkt te kunnen is Jin-Wook, wat voor een hele interessante relatie zorgt. Enerzijds ziet de kijker ineens verschillende lagen van integratieproblematiek. Anderzijds laat het ook de creativiteit en overlevingsdrift zien die mensen (kunnen) hebben. Het tweetal verstaat elkaar niet, maar na enige tijd samen te hebben doorgebracht begrijpen ze elkaar wel. Een beetje. In ieder geval voelt Jin-Wook zich verantwoordelijk voor de arme stumper en wordt hij hierdoor zelf gedwongen sterk te zijn en wegwijs te raken in het nieuwe land. Het toont de relativiteit van persoonlijke integratieproblematiek, alsook de afhankelijkheid van de goedheid en vriendelijkheid van je medemens. Dong-Hyun Kim houdt zijn film redelijk luchtig maar gaat hiermee de belangrijke thema’s in de film gelukkig niet uit de weg. Hij vertelt een betrokken verhaal dat de integratieproblematiek vanuit verschillende oogpunten belicht zonder belerend over te komen. ‘Hello, Stranger’ is daarmee een geslaagd maatschappelijk drama geworden dat daarnaast ook nog eens een vermakelijke komedie blijkt te zijn.
Bart Rietvink