Hellraiser: Hellworld (2005)
Regie: Rick Bota | 90 minuten | horror | Acteurs: Katheryn Winnick, Khary Payton, Anna Tolputt, Henry Cavill, Christopher Jacot, Lance Henriksen, Doug Bradley, Magdalena Tun, Gavril Patrv, Desiree Malonga, Catalina Alexandru, Victor McGuire, Costi Mirica, Gary J. Tunnicliffe, Mike J. Regan, Carl V. Dupré
Één van de meest legendarische horroriconen, naast Freddy Krueger uit de ‘Nightmare’-series en Jason Voorhees uit de ‘Friday the 13th’-series is toch wel Pinhead, aldus liefkozend genoemd door de fans. De sympathieke acteur Doug Bradley verdient goed geld aan dit karakter, want naast de franchise, draaft hij ook regelmatig op bij horrorconventies om foto’s met handtekeningen uit te delen. In de films na ‘Hellraiser’ en ‘Hellbound: Hellraiser II’ is hij echter niet veel in beeld, tot groot ongenoegen van de fans. ‘Hellraiser: Hellworld’ is inmiddels de achtste film rondom het karakter Pinhead en is hierop geen uitzondering. Rick Bota nam voor de derde achtereenvolgende keer de regie op zich en Joel Soisson bedacht het verhaal.
Universeel thema in alle ‘Hellraiser’-films is de moraliteit van de slachtoffers onder stress en angst en de grenzen van het sado-machosisme, de schemerwereld tussen hels genot maar vooral helse pijn. De Cenobites, waar Pinhead de leider van is, worden opgeroepen door het openen van een puzzelkubus, de Lament Configuratie. Degene die ze opgeroepen heeft, is dan in voor een ‘world of pain’ en zal eeuwig blijven lijden.
In ‘Hellraiser: Hellworld’ zit ook weer voldoende bloed, maar écht eng wil het niet worden. De film wijkt ook behoorlijk af van de eerste paar films, maar zal daardoor misschien meer jongeren aanspreken. Het eindprodukt is namelijk een doodnormale tienerslasherfilm.
De film begint als een groep jongeren de begrafenis bijwonen van één van hun vrienden die onder mysterieuze omstandigheden zelfmoord heeft gepleegd. Hij nam het spel blijkbaar te serieus. De vrouwelijke heldin, Chelsea (gespeeld door Katheryn Winnick), heeft nog altijd nachtmerries over zijn dood, desondanks is ze nog steeds verslaafd aan het spel, al wil ze dat tegenover haar vrienden niet toegeven. Als de vriendengroep een uitnodiging krijgt voor het geheime Hellraiser-feest is Chelsea aanvankelijk terughoudend, maar ze gaat toch overstag. De gastheer wordt gespeeld door Lance Henriksen (‘Aliens’, ‘The Terminator’) en het is zo klaar als een klontje dat de vijf vrienden hem niet kunnen vertrouwen.
Het feest is al in volle gang, je ziet zoveel feestgangers dat je je afvraagt hoe geheim het feest eigenlijk is. De vrienden krijgen genummerde mobieltjes, waarmee ze een soort datingspel kunnen spelen. De gastheer leidt de vriendenclub rond in het oude huis, en vertelt dat het huis vroeger van de bedenker van de Lament configuratie is geweest. Het was ook een gekkenhuis en een klooster, er zijn diverse moorden gepleegd. Nu fungeert het huis als Hellraiser-museum, ideaal om wat lichaamsonderdelen op sterk water te laten zien. Vanaf dat moment gebeurt eigenlijk alles wat je denkt dat zal gebeuren. En dit middenstuk is dan ook het minst interessante van de film. De vijf vrienden zien – of hallucineren ze? – Cenobites en rare verschijnselen waar ze maar kijken.
Allison is het eerste slachtoffer, ze spuit parfum in haar ogen (“Oh God, that stuff stings”- Duh!), doet een deur open waarop staat “Keep Out” en gaat vervolgens voor de lol in een houten stoel met armklemmen zitten. Zijn we verbaasd als ze onthoofd wordt? Nee. Worden we er warm of koud van? Nee, niet echt!
De film wordt pas weer interessant als er nog maar twee levenden over zijn, Chelsea en Jake (dit is gezien het verhaal nauwelijks een spoiler). De uitleg die de gastheer geeft aan het gebeurde maakt ineens een boel duidelijk (terwijl het ook wel weer plotgaten tevoorschijn tovert) en er volgen een aantal verrassende scènes.
‘Hellraiser: Hellworld’ is geen goede horrorfilm en menig ‘Hellraiser’-fan zal teleurgesteld zijn. Het acteerwerk is matig, al waren Lance Henriksen en Katheryn Winnick niet slecht, het verhaal is dun (op een paar leuk gevonden scènes na) en de op de voorkant van de dvd prominent aanwezige Pinhead heeft helaas nauwelijks een rol. Voordeel is dat de film slechts anderhalf uur duurt, en je dus in tegenstelling tot de slachtoffers uit de film niet voor eeuwig in de hel opgesloten zit.
Monica Meijer