Het bombardement (2012)

Regie: Ate de Jong | 104 minuten | drama, oorlog, romantiek | Acteurs:  Jan Smit, Roos van Erkel, Mike Weerts, Pieter van der Sman, Paul van Soest, Teri Tordai, Jelle Palmaerts, Monic Hendrickx, Joop Kasteel, Jobst Schnibbe, Steven Stavast, Koos Postema, Thomas van Montfort, Tom Pilath, Marijn Klaver, Gerard Cox, Kes Blans

14 mei 1940. Een datum die bij veel (hoog)bejaarde Rotterdammers in het geheugen gegrift staat. Dat was namelijk de dag dat het hart uit de havenstad werd gebombardeerd door de Duitsers. Raar dat daar nog nooit een film over gemaakt was. Dat vonden Ate de Jong en Paul Ruven ook en zij sloegen de handen ineen voor een script, gebaseerd op drie verhalen. En passant kwamen ze ook meteen met een verrassende hoofdrolspeler op de proppen. Aan volkszanger Jan Smit de zware en ondoenlijke taak om het gewicht van deze film te dragen. Ga er maar aanstaan, als niet-acteur. Regisseur De Jong (‘Een vlucht regenwulpen’, 1981, ‘Brandende liefde, 1983, ‘Drop Dead Fred’, 1991) besloot zijn film een ‘tacky’ Hollywoodsausje mee te geven, hierbij voorbijgaand aan de echte gruwelen die tijdens het bombardement plaats vonden. ‘Titanic in Rotterdam’. Hoewel, Rotterdam? De meeste meters film werden elders gedraaid (Boedapest, Zeeuws-Vlaanderen, België en Dordrecht).

‘Het bombardement’ is niet meer dan een oubollige liefdesgeschiedenis: een jongen van eenvoudige afkomst die verliefd wordt op een dame die wentelt in luxe. De jonge bakkersknecht/hotelbediende en hobbybokser Vincent de Graaf (Jan Smit) valt als een blok valt voor Eva von Heerle (Roos van Erkel). Eva is voorbestemd te trouwen met de rijke Rotterdamse industrieel Dirk Lagerwaard (een ongelofelijk clichématige rol van Pieter van der Sman). Je kunt het op je sokken met gaten erin aanvoelen: Eva laat zich –natuurlijk- liever met de aardige, goed uitziende Vincent in als met boosaardige Dirk. Maar ondertussen moet er nog wel even geld bijeen gescharreld worden voor Vincents zieke broer Chris (Mike Weerts), moet de familie van Eva achter de vijandelijke linies opgehaald worden en uiteindelijk dreigt het bombardement nog roet (excuses voor de wellicht ongepaste woordgrap… ) in het eten te gooien voor de jonge geliefden. De bommen slaan in net op het moment dat Eva op het punt staat haar – afgedwongen – jawoord te geven aan Dirk.

‘Het bombardement’ staat bol van ongeloofwaardige scènes, ontrolt zich in een vooroorlogs (nogmaals sorry…) tempo, bedient zich van kromme dialogen en vals sentiment. Vooral de apotheose, de confrontatie tussen de geliefden en boeman Dirk, slaat werkelijk alles (“Had ik het gas nou uitgedaan?”). Overtuigend is het allemaal niet, omdat de film je niet weet te raken. Zelfs niet bij de zogenaamd emotionele scènes. Is dat de cast aan te rekenen? Niet echt, het script wemelt van braaf opgelepelde teksten. Broer Chris en oma (Olga Zuiderhoek) weten nog het beste te maken van hun rol. Jan en Roos valt weinig te verwijten. Een kwestie van roeien met de riemen die je aangereikt krijgt. Ja, en dan is het pompen of verzuipen. Roos weet qua ‘screen presence’ wel te overtuigen.  Wellicht dat een beter script haar naar het niveau van Carice van Houten, Halina Reijn of Sylvia Hoeks kan tillen in de nabije toekomst. Helaas, ‘Het bombardement’ komt op vele fronten tekort om als oorlogsdocument lang in de herinnering te blijven. Om in de beeldspraak te blijven, de film slaat niet echt in als een bom. Het onderwerp had een waardiger en vaardiger aanpak verdiend. Het bombardement gebruiken als een zijdelings iets, als decor van een ‘verboden liefde’… Leg dat maar eens uit aan de nabestaanden van de achthonderd slachtoffers van dit oorlogsgeweld…

Ruud Stift

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 20 december 2012
DVD- en blu-ray-release: 30 april 2013