Het leven volgens Nino (2014)

Regie: Simone van Dusseldorp | 80 minuten | drama, familie | Acteurs: Rohan Timmermans, Arend Bouwmeester, Koen de Graeve, Rifka Lodeizen, Martine Sandifort, Dimme Treurniet, Serena Bank, Urmie Plein, Ronald Top, Sieger Sloot | Originele stemmencast: Ronald Goedemondt, Martin van Waardenberg, Brigitte Kaandorp, Marc-Marie Huijbregts, Marc Bechtold

Pratende dieren, daar weet Simone van Dusseldorp wel raad mee. In de door haar samen met Joram Lürsen geregisseerde tv-serie “Otje” (1998) kon de jonge Anne Rats in de titelrol hele gesprekken voeren met dieren, van vogels tot katten, van muizen tot honden. Hartstikke handig, zo’n gave. In ‘Het leven volgens Nino’, naar het scenario van Urszula Antoniak, kan de achtjarige Nino dat enige tijd na een ingrijpende gebeurtenis ook. Eerst begint een politiepaard tegen hem te praten. Dan blijkt in een dierenwinkel dat hij andere dieren ook hoort kletsen. Nino snelt naar huis, om te testen of hij zijn enige vriendje Bobby, zijn konijn, misschien ook kan verstaan.

Nino woont samen met zijn ouders en oudere broer in een bijzonder huis op een heuvel. De huizenblokken worden gescheiden door een steile trap. Nino speelt vaak en graag in de tuin, en voor zijn verjaardag wil hij graag een hond. Wanneer hij een konijn krijgt, is hij toch blij. Het is de laatste gewone verjaardag voor Nino. Die avond gebeurt er iets vreselijks. Bij een verkeersongeluk komt zijn moeder om het leven. 

‘Het leven van Nino’ maakt na een enkele scène tijdens de begrafenis een sprong van een jaar. De tegenstelling met het beeld dat we van het gelukkige gezin aan het begin van de film kregen, kon niet groter zijn. Nino woont permanent in een tentje in de tuin. Hij ziet er verwaarloosd uit. De vader is vrijwel geheel buiten beeld, letterlijk en figuurlijk. Hij is na de plotselinge dood van zijn vrouw in een depressie geraakt, slikt pillen die voor geen meter lijken te helpen en brengt de meeste tijd slapend in bed door. Op oudere broer Lucas kan Nino steeds minder rekenen. Was hij eerst nog een anker voor het eenzame joch, nu trekt hij meer en meer op met foute vrienden en blijft hele nachten weg. Wanneer Nino hem tijdens een van die nachten volgt, krijgt hij een nieuwe schok te verwerken. Het triggert in Nino de mogelijkheid om dieren te verstaan en vice versa.

Het mag duidelijk zijn, ‘Het leven van Nino’ gaat over rouwverwerking van jonge kinderen. Simone van Dusseldorp had in haar jeugd al de behoefte aan een film voor kinderen over dit zware thema. Het lezen van het scenario van Urszula Antoniak zorgde voor een zeldzame klik. Het fantasierijke ‘Het leven van Nino’ is triest zonder te melodramatisch te zijn, grappig zonder dat humor de boventoon voert en spannend zonder dat je op het puntje van je stoel hoeft te zitten. Jammer alleen dat bepaalde situaties niet helemaal realistisch aanvoelen en daarmee wordt niet de pratende dieren bedoeld. Een leerplichtig kind dat een jaar lang thuis blijft, een medewerker van jeugdzorg die wel heel makkelijk om de tuin geleid wordt en een psychisch ernstig beschadigde man die na één gesprek over de mogelijke consequenties van zijn aandoening de zaak weer op de rails lijkt te hebben… Het is zonde dat je daar tijdens de film al je vraagtekens bij zet. En zo schort er wel meer aan. De scène waarin Nino met Lucas en zijn freerunner-vrienden ’s nachts op pad gaat is te uitgerekt en roept bij het jonge publiek waarschijnlijk alleen maar vragen op. En de wijze waarop vader soms doordraait, is op zijn minst beangstigend.

Gelukkig maakt het acteerwerk veel goed. Simone van Dusseldorp haalt het beste uit haar jonge hoofdrolspeler, Rohan Timmermans komt volkomen op zijn gemak en naturel over. Hij heeft geen tegenspelers nodig om indruk te maken, in de scènes waarin hij alleen is of met Bobby, weet hij al te ontroeren. Van hem gaan we vast nog veel horen. Ook de debuterende Arend Bouwmeester raakt de juiste snaar.

De slimme uitvindingen van Nino, waardoor Bobby in een karretje door het hele huis gereden wordt, zorgen voor de nodige luchtigheid en zullen de jeugdige doelgroep ongetwijfeld thuis aan het knutselen zetten. Het fantasievolle is een pluspunt aan de film, het is natuurlijk prachtig om met dieren te kunnen praten en het voelt al snel normaal. ’Het leven van Nino’ heeft het hart op de juiste plek, maar had hier en daar nog wat bijgevijld mogen worden om het niveau van bijvoorbeeld “Otje” of ‘Kikkerdril’ te halen.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 15 oktober 2014
VOD-release: 17 februari 2015
DVD-release: 17 februari 2015