Hill Number One – Family Theater: Hill Number One (1951)
Regie: Arthur Pierson | 58 minuten | drama | Acteurs: Patrick Peyton, Gordon Oliver, Todd Karns, Roddy McDowall, Charles Smith, Ray Hyke, Spec O’Donnell, William Schallert, Dan Rankins, Marc Hamilton, Peter Similuk, Ruth Hussey, Henry Brandon, Leif Erickson, Nelson Leigh, Joan Leslie, Jeanne Cagney, Charles Meredith, Frank Wilcox, Peter Mamakos, Gene Lockhart, Everett Glass, Regis Toomey, James Dean, Terry Kilburn, David Young, Frederic Berest, Joseph F. Mansfield, Michael Ansara, Jack Baston, Pauline Crell, James Warner Bellah
In de beginjaren van de televisie werd het fenomeen niet alleen gebruikt om mensen te vermaken, maar ook om de kijker iets bij te brengen. Opvoedkundige programma’s, vaak zeer moralistisch van aard, vierden hoogtij. Een mooi voorbeeld is de reeks “Family Theater”, die liep van 1951 tot 1958. De serie werd op de buis gebracht door een religieuze groepering en dat is te merken ook. De godsdienstige propaganda druipt er vanaf. Maar omdat “Family Theater” voor heel wat acteurs een springplank naar het grotere werk vormde, heeft de serie toch in zekere zin eeuwigheidswaarde. In ‘Hill Number One’ (1951), een speciale paasaflevering (en dus extra doordrenkt van de godsdienstige boodschap!) van “Family Theater”, zien we niemand minder dan James Dean zich voor de allereerste keer presenteren aan een groter publiek.
De heuvel uit de titel van de serie heeft een dubbele betekenis. Aan de ene kant wordt verwezen naar de heuvels die het Amerikaanse leger een voor een veroveren op de Koreanen. Van daaruit opent het verhaal. Na de zoveelste verovering vragen de soldaten (met onder anderen Roddy McDowall in de gelederen) zich af wat het nut van de oorlog is. Toevallig komt net de legerkapelaan op bezoek en blijkt het paaszondag te zijn. Wanneer de soldaten even bijkomen onder het genot van een kop sterke koffie, neemt hij hen mee naar de oorspronkelijke Hill Number One: Golgotha, de heuvel waar Jezus van Nazareth volgens de evangeliën is gekruisigd. Hij vertelt over wat er gebeurde nadat Jezus was overleden. Pontius Pilatus (Leif Ericksson) is verrast als een groot deel van zijn volk zich bekeert tot het christendom. In navolging van Jezus’ moeder Maria (Ruth Hussey), halen zijn volgelingen het ‘Onze Vader’ aan waarna Jezus’ wederopstanding wordt gevierd. De legerkapelaan gebruikt het verhaal om de soldaten weer vertrouwen geven. ‘Ontbering, lijden en zelfopoffering zijn nooit zinloos. Ze brengen veel deugden voort. Moed, heldendom en liefde.’
Het filmpje wordt afgesloten door een preek van Father Patrick Peyton. Juist dat moralistische slotstuk doet een flink deel van de krediet die men met het voorafgaande had opgebouwd weer teniet. Hoewel niet het meest spannende gedeelte uit de bijbel wordt besproken, worden in ‘Hill Number One’ nou net een paar gaten ingevuld. De tijd tussen de dood van Jezus en zijn wederopstanding is in de cinematografische geschiedenis altijd wat onderbelicht gebleven, dus wat dat betreft is de invalshoek best origineel te noemen. De behoorlijk trage film wordt bovendien op sleeptouw genomen door een keur aan bekende acteurs, waaronder een prima gecaste Leif Ericksson (ideaal als de stugge en harde Pontius Pilatus), Ruth Hussey, Gene Lockhart, Joan Leslie en Regis Toomey. De rol van James Dean, als Jezus’ meest trouwe volgeling Johannes de Doper, is bijzonder klein. Dean heeft slechts drie zinnen en krijgt nauwelijks ruimte om zich te profileren.
‘Hill Number One’ is typisch een product van zijn tijd: schaamteloos moralistische godsdienstpropaganda was in de jaren vijftig heel gewoon. Met de serie is, hoewel kwalitatief niet al te sterk, inhoudelijk weinig mis. Pas zodra Father Peyton aantreedt om zijn final thoughts te prevelen, wordt die godsdienstige overheersing vervelend. De tip van de dag is dan ook om ‘Hill Number One’ na ongeveer vijftig minuten uit te zetten: precies op tijd om nog een positief beeld over te houden.
Patricia Smagge