Hirokin (2011)

Regie: Alejo Mo-Sun | 102 minuten |  actie, avontuur, drama, science fiction | Acteurs: Wes Bentley, Jessica Szohr, Angus Macfadyen, Laura Ramsey, Julian Sands, Max Martini, Rodney Charles, Mercedes Manning, Justin Shilton, Daz Crawford, Esteban Powell, Newton Kaneshiro, Rowena Zirbel, Carrie Lazar, Casey Larios, Alexandra Amadio, Lila Anderson, John L. Baker, Jason Barry, Kohl V. Bladen, Wayne Brandenburg

Postapocalyptische spooklandschappen, meestal in de vorm van kurkdroge, barre en levenloze woestenijen, zijn doorgaans populaire plekken van handeling voor dystopische prenten uit diverse genres, maar doen het vooral goed in de wondere wereld van de sciencefiction. Dat is niet anders in ‘Hirokin’, een zich op de fictieve planeet Aradius afspelende sage over een eenzame strijder met een tragisch verleden die het opneemt tegen de meedogenloze machtswellusteling Griffin en zijn in futuristische kostuums gestoken milities. Deze heersende mensenklasse schept een welhaast satanisch genoegen in het onderdrukken van de zogenaamde Arids, een ras dat in vrijwel alle opzichten het evenbeeld is van de mens (alleen hun handpalmen wijken af van de onze).

De goede verstaander zal al snel doorhebben waar regisseur Alejo Mo-Sun zijn mosterd haalt. ‘Mad Max’, ‘Dune’, ‘Star Wars: Episode I – The Phantom Menace’, ‘John Carter’, ‘Stargate’ en in mindere mate ‘Gladiator’ zijn zo te zien thematisch en stilistisch allemaal belangrijke inspiratiebronnen geweest voor de nog betrekkelijk onervaren Mo-Sun. Kwalitatief kan ‘Hirokin’ de vergelijking met deze grotendeels illustere prenten helaas nergens ook maar enigszins doorstaan. De complexiteit van het Dune-universum, de epiek en filosofische diepgang van de in ‘Star Wars’ opgevoerde strijd tussen goed en kwaad of de compromisloze rauwheid van ‘Mad Max’, het zijn allemaal elementen die in ‘Hirokin’ ontbreken of gewoon niet of nauwelijks fatsoenlijk uit de verf komen. In plaats daarvan zien we een toch met redelijk wat acteertalent en pathos begiftigde acteur als Julian Sands in een carnavalesk aandoend apenpakje matige dialogen voordragen en eigenlijk nauwelijks eng zijn als de wrede opperschurk van het verhaal. En dat terwijl hij in een stokoude film als ‘Warlock’, in een veel eerder stadium van zijn acteerloopbaan, al heeft laten zien wel degelijk een angstaanjagende booswicht te kunnen spelen. Ook het acteerwerk van de andere castleden is op zijn best gemiddeld en soms simpelweg ondermaats, een euvel dat ook te wijten is aan de weinig beklijvende dialogen. Er wordt wel een halfslachtige poging ondernomen om aan te knopen bij de fameuze Jedi-mythologie, maar dat levert niet veel meer dan een fletse karikatuur op de moeder aller fantasiesagen op.

Nu heeft een film van het type ‘Hirokin’ niet altijd subliem acteerwerk of een fantastisch verhaal nodig als er qua actie en CGI het een en ander te beleven valt. Maar ook op deze vlakken stelt de prent grotendeels teleur. Het budget liet overduidelijk weinig ruimte voor realistisch aandoende ruimteschepen of gesofisticeerde uitdossingen, terwijl de vechtscènes soms redelijk, maar veel vaker matig gechoreografeerd zijn. Een zeldzaam pluspunt: het woestijnlandschap van de planeet Aradius ziet er wel mooi en overtuigend uit.

Hoewel ‘Hirokin’ verhaaltechnisch zeker met de nodige potentie is begiftigd, laat de uitvoering nogal wat te wensen over. Overwegend ondermaatse dialogen, niet al te hoogdravend acteerwerk en matige effecten leiden ertoe dat deze prent bepaald geen episch meesterwerk met eeuwigheidswaarde is geworden.

Frank Heinen

‘Hirokin’ verschijnt donderdag 28 juni 2012 op DVD en blu-ray.