Hulk (2003)

Regie: Ang Lee | 137 minuten | actie, science fiction | Acteurs: Eric Bana, Jennifer Connelly, Mike Erwin, Sam Elliott, Nick Nolte, Josh Lucas,  Brooke Langton, Lou Ferrigno, Cara Buono, Paul Kersey, Todd Tesen, Kevin O. Rankin, Celia Weston, Mike Erwin, Stan Lee, Regi Davis, Craig Damon

Men neme een gerenommeerd acteursregisseur, een veelgeprezen cast vol topacteurs en blussen het geheel af met een flinke dosis state-of-the-art CGI. Wat krijg je dan? Juist ja, een flop. Waar ging het mis? Daarover lees je later meer. Laten we eerst eens naar het verhaal van ‘Hulk’ gaan kijken.

In ‘Hulk’ draait het om de depressieve Dr. Bruce Banner (Bana). De man worstelt met een minderwaardigheidscomplex en ook in de liefde gaat het hem niet voor de wind. Gelukkig kan Banner altijd terugvallen op zijn hoge intelligentie. Als onze held een gevaarlijk experiment uitvoert waarbij gammastraling komt kijken, gebeurt er een ongeluk. Banner komt in aanraking met de dodelijke stof. Wonder boven wonder overleeft hij de dosis, maar toch is er iets mis. Zijn DNA is gemuteerd en als de Dr. boos wordt, verandert hij in een bruut monster. Enter de Hulk.

Het verhaal van de Hulk is bekend. De groene gigant maakte eerst zijn opwachting in stripverhalen alvorens hij een eigen cartoonreeks en tv-serie kreeg. Hoewel de Hulk niets meer is dan een variant op het monster van Frankenstein blijft hij mateloos populair en heeft zijn inspiratiebron qua naamsbekendheid misschien wel ingehaald. De geestelijk vader van het groene gevaarte, Stan Lee, zag wel iets in een verfilming van zijn creatie.

Lee staat aan het roer van stripuitgeverij Marvel. En na het succes van zijn andere bedenksels, denk aan ‘Spider-Man’ en ‘X-Men’, kwamen de dollartekens in de bebrilde ogen van de oude comicmagnaat te staan. De Hulk moet ook flink scoren aan de bioscoopkassa’s! En dat laatste is juist niet gebeurd. En dat is best vreemd als je ziet wie er allemaal meedoen aan de productie. Allereerst heb je cineast Ang Lee.

De regisseur maakte naam met prestigieuze drama’s als ‘Sense and Sensibility’ en ‘The Ice Storm’. Naast drama beheerst Lee ook actiefilms, getuige het succes van het mooie ‘Crouching Tiger, Hidden Dragon’. Behalve een goede filmmaker heeft ‘Hulk’ ook een sterke cast verzameld. Eric Bana bewees met ‘Chopper’ zijn veelzijdigheid als acteur. En Jennifer Connelly kennen we als arthouseheldin, dankzij mooie rollen in ‘House of Sand and Fog’ en ‘Requiem for a Dream’. En over veteranen als Nick Nolte en Sam Elliot hoef je het niet eens te hebben. Toch ging het fout.

‘Hulk’ is een vet aangedikte film geworden. De comic wordt door Ang Lee neergezet als een episch verhaal in de trant van ‘Hamlet’. Alle personages lijden onder hun bestaan en de diepste zielenroerselen van Bruce Banner worden verklaard. Maak je maar op voor een overdosis Oedipuscomplexen, narcisme en bindingsangst. Banner en zijn vriendin Betty (Connelly) worden minitieus uitgeplozen. En eerlijk is eerlijk, dat is best interessant. Lee heeft oog voor zijn personages en de sterke vertolkingen van de acteurs zorgen voor een sterk begin van de film.

Helaas voert Lee zijn psychologische benadering te ver door. ‘Hulk’ is toch echt geen Shakespereaans drama. De actiescènes waarin we de Hulk eindelijk te zien krijgen, passen totaal niet bij de uitvoerige opbouw van de film. Niet alleen is de actie weinig overtuigend door de neppe uitstraling van de Hulk, ook het tempo van de film is ongebalanceerd. Als de Hulk eenmaal zijn intrede maakt zakt het tempo regelmatig in. De geweldsexplosies zijn intens, maar de opbouw naar de groteske finale van de film duurt dan weer veel te lang.

En dan de Hulk zelf. Hoewel het monster er redelijk uitziet, blijft hij een vreemde eend in de bijt. Het wezen oogt niet realistisch door zijn glimmende huid en ook past de geweldenaar niet in de omgeving. Het wordt pijnlijk duidelijk dat het monster er bij de montage pas in de film is gemonteerd.

Niet alleen de Hulk komt niet uit de verf. Ook Nick Nolte lijkt verdwaald te zijn in deze productie. Tijdens de opnames werd de acteur opgepakt voor drugsbezit. En dat is te zien, Nolte kijkt zeer apathisch en zijn spel is tenenkrommend. Het lijkt wel of hij er niet bij is. Bana en Connelly vangen het zwakke spel van hun collega gedeeltelijk op, maar zelfs zij kunnen niet verhinderen dat de vele scènes met Nolte maar niet uit de verf komen.

Tot overmaat van ramp is het einde van ‘Hulk’ ook tenenkrommend. Het grote gevecht tussen de groene held en een ander supersterk personage verzuipt in slechte computereffecten en onwaarschijnlijkheden. De rustige opbouw en de intelligente benadering van het onderwerp verzanden in een extravagant rariteitenkabinet dat lachwekkend slecht is.

Om kort te zijn: ‘Hulk’ is een ambitieus project dat jammerlijk faalt in de vreemde spagaathouding tussen actie en drama. Lee heeft teveel hooi op zijn vork genomen. Jammer.

Frank v.d. Ven

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 10 juli 2003