Husk (2011)

Regie: Brett Simmons | 83 minuten | drama, horror, thriller | Acteurs: Devon Graye, Wes Chatham, C.J. Thomason, Tammin Sursok, Ben Easter, Josh Skipworth, Nick Toussaint, Michael Cornelison, Aaron Harpold, Candice Rose

Altijd sympathiek als een beginnend label zich omhoog probeert te werken. Er is immers weinig geld voorhanden, maar toch wil zo’n nieuwbakken filmmaatschappijtje kijkers voor zich winnen. Dan moet er gekozen worden uit het werk van starters of filmmakers die hun sporen nog moeten verdienen. After Dark Films wil zich als kwaliteitslabel voor horrorfilms profileren. Met een bescheiden budget dus. De eerste lichting films die dit label op de wereld loslaat, bestaat dan ook uit kleine rolprenten die het meer van sfeer moeten hebben dan van gore. Na ‘Prowl’ en ‘Seconds Apart’ is er nu dus ‘Husk’. De voorgangers waren niet meer dan redelijke horrorfilms. Kan ‘Husk’ het horrorhart sneller laten kloppen?

Traditiegetrouw start een slasher met de introductie van een gezellige vriendengroep. Die uit ‘Husk’ bestaat uit vier jongens en één meisje. Uiteraard kan niet iedereen even goed met elkaar overweg. Als de tieners langs een korenveld rijden, worden ze belaagd door een horde kamikazekraaien die zich en masse tegen de vooruit van de auto werpen. De wagen belandt in de sloot en de auto is kapot. Pech! Als de jongeren een voor een wakker worden na de harde klap, ontdekken ze dat één van hun vrienden weg is. Tot overmaat van ramp werken hun mobieltjes niet in dit afgelegen stukje Amerika. Ten einde raad besluiten de vrienden aan te bellen bij een huis dat middenin een korenveld ligt. Slecht plan!

De cast bestaat voornamelijk uit tv- en soapacteurs. Dat klinkt misschien als iets slechts, maar in het geval van ‘Husk’ is het dat niet. Er wordt namelijk heel degelijk geacteerd in deze slasher. Karakteruitdieping hoef je (uiteraard) niet te verwachten. Het is horror, geen Hamlet. De cast slaagt er goed in om de doodsangst van hun personages duidelijk naar voren te brengen. Lijkt simpel, maar dat is het niet. Hoeveel griezelfilms zijn écht spannend? Niet veel. Ondanks de vlakke personages, leef je met hen mee omdat hun angst reëel overkomt en ze in hulpeloze situaties terecht komen.

Daarnaast zijn de castleden geen modellen of opgepompte spierbundels, maar betrekkelijk normaal ogende mensen. Daar kun je je gemakkelijker mee identificeren dan met een Playboybunnie. Toch? Wat ‘Husk’ beter maakt dan zijn stalgenoten is de beklemmende, bij vlagen intense sfeer. De dreiging van de schurk(en) is altijd voelbaar. Ook offscreen.

De onvoorspelbaarheid van het monster maakt deze film spannender dan genregenoten. Ook de donkere sfeer en mooi gefilmde flashbacks zorgen voor sporadisch kippenvel. De dreiging is overal. Verder valt op dat de schurk intelligenter is dan zijn conculega’s en zich niet zo eenvoudig laat afschudden.

Hou je van horror, dan hou je van ‘Husk’. Absolute aanrader!

Frank v.d. Ven