Hyde Park on Hudson (2012)

Regie: Roger Michell | 95 minuten | biografie, drama, komedie, geschiedenis | Acteurs: Bill Murray, Laura Linney, Samuel West, Olivia Williams, Olivia Colman, Roger Michell, Elizabeth Marvel, Elizabeth Wilson, Martin McDougall, Andrew Havill, Eleanor Bron, Nancy Baldwin, Tim Beckmann, Samantha Dakin, Eben Young, Guy Paul

1939. Daisy is een verlegen vrouw die zorgt voor haar tante. Ze is een verre nicht van president Franklin D. Roosevelt. Wanneer de president Daisy uitnodigt op zijn zomerverblijf Hyde Park ontstaat er langzaam een intieme band tussen de twee. Ondertussen maakt iedereen op Hyde Park zich klaar voor koninklijk bezoek. De koning en koningin van Engeland zullen als eerste royals de Verenigde Staten bezoeken om de president te vragen om zijn steun voor de nader uit te breken Tweede Wereldoorlog. Hoe zal iedereen met elkaar omgaan en komt de relatie tussen FDR en Daisy aan het licht?

FDR was een charismatische president die al in vele films is verschenen. Bill Murray als de president is een gewaagde keuze, want uiterlijke overeenkomsten zijn er nauwelijks. Toch kan Murray het karakter goed aan en in het eerste deel van ‘Hyde Park on Hudson’ is het een redelijk interessant karakter. Waarom de makers Daisy als centrale figuur hebben gekozen is echter een raadsel. Laura Linney is een prima actrice die haar best doet met het kleurloze en vlakke karakter van Daisy, maar de relatie tussen FDR en Daisy komt niet wereldschokkend over. De bedeesde Daisy laat eigenlijk alles toe zonder een woord te zeggen, met als uitschieter de bizarre scène in de auto. 

Met de komst van koning George VI en koningin Elizabeth wordt de affaire van FDR en Daisy aan de kant geschoven en dat is gunstig. Het verhaal rond de royals is een stuk aangenamer door de humor en het spel van Olivia Colman en Samuel West. Vooral die laatste is een aandoenlijke George die baalt van zijn onzekerheid en gestotter. Een mooie scène tussen George en FDR is dan ook degene waarin beiden hun lichamelijke gebreken (FDR had polio waardoor hij zijn benen niet kon gebruiken) aankaarten om hun menselijkheid te tonen. Wanneer de film echter weer schakelt naar Daisy zakt ‘Hyde Park on Hudson’ weer compleet in. Daisy komt erachter dat FDR er meer minnaressen op nahield en stort in. Deze dramatische ontwikkeling werkt totaal niet, omdat Daisy zo vlak is en FDR onverschillig. Hun liefde was al nauwelijks voelbaar en de toevoeging van wat drama verandert er weinig aan.

‘Hyde Park on Hudson’ kabbelt over de gehele linie in een prettig tempo voort en de aankleding is prachtig. Alle acteurs doen hun ding en hier en daar is ruimte voor een glimlach bij de kijker. Maar het wordt nergens echt boeiend en de urgentie van het koninklijk bezoek komt niet tot zijn recht. Hadden de makers zich gericht op alleen het Britse koningspaar of FDR, dan was er misschien nog wel iets te maken geweest van het verhaal. Daardoor voelt de gehele film aan als een gemiste kans, want er zit zeker potentie in. Helemaal als je bedenkt dat regisseur Roger Michell in het verleden films als ‘Notting Hill’ en ‘Venus’ maakte.

‘Hyde Park on Hudson’ is een rustige film die zijn gebreken probeert te verhullen door een charmante aankleding. Toch blijft het de vraag waarom het kleurloze personage van Daisy is verkozen om de film een gezicht te geven. De combinatie van drama en komedie is hier rommelig uitgevoerd en leidt tot een wisselvallige film. Daar kan zelfs het eten van hotdogs door de koning en koningin van Engeland maar weinig aan veranderen.

Shelley Eimers

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 10 januari 2013
VOD-release: 10 september 2013
DVD- en blu-ray-release: 10 september 2013