I Am Omega (2007)

Regie: Griff Furst | 90 minuten | actie, drama, horror | Acteurs: Mark Dacascos, Geoff Meed, Jennifer Lee Wiggins, Ryan Lloyd, Joshua Schlegel, Gregory Paul Smith, Matthew Bolton, Myles McLane, Frank Forbes, Afton Forbes, Hayden Forbes, Charles Peeke Jr, Wil Braithwaite, Marlon Nash, Bob Landau

‘I Am Omega?’. Bij het horen van deze titel zullen de kenners van science fiction- en horror films direct denken aan de titels ‘I Am Legend’ uit 2007 en ‘The Omega Man’ uit 1971. De titel van ‘I Am Omega’ is daaruit samengesteld. Voor wie verder ook het eerdere ‘The Last Man on Earth’ uit 1954 kent zullen de uitgangspunten van deze film geen al te grote verrassingen opleveren. De meeste overlevenden van een plaag die de mensheid heeft geteisterd zijn in een soort zombies veranderd en de hoofdpersoon in het verhaal moet ze zich op allerlei manieren van het lijf zien te houden.

De film opent direct met inleidende beelden van lege en stille straten die verlatenheid suggereren. Het valt echter al snel op dat de beelden van de uitgestorven stad niet al te indrukwekkend zijn, zoals dat bij ‘I Am Legend’, ‘The Omega Man’ en ‘The Last Man on Earth’ wel het geval is. Hier gaat het om korte shots, waarbij slechts een paar straten en enkele gebouwen vanuit de verte worden getoond. Verder spelen de gebeurtenissen in dit verhaal zich voornamelijk af in en om hoofdpersoon Renchard’s huis en op afgelegen plekken die meestentijds toch al vrij verlaten zijn. Wel wordt er van de gebruikte locaties verdienstelijk gebruik gemaakt en zijn er mede daardoor de nodige ‘end of the world’ tinten in het hele gebeuren duidelijk aanwezig, maar een herhaling van de herhaaldelijk fascinerende en indrukwekkende postapocalyptische sfeer die de andere drie genoemde films kenmerkt blijft hier achterwege.

Ook een verklaring voor wat de mensheid precies is overkomen wordt niet gegeven. In plaats daarvan wordt de aandacht direct verlegd naar hoofdpersoon Renchard. Er wordt veel aandacht besteed aan zijn zieleroerselen en de eenzaamheid waar hij onder gebukt gaat. De medicijnen die hij inneemt, zijn nachtmerries, zijn hallucinaties… het wordt breed in beeld gebracht maar aanspreken doet het maar ten dele, ook door het ontbreken van een overtuigende postapocalyptische toonzetting. Afgezien daarvan overheerst ook de indruk dat ‘I am Omega’ zichzelf met betrekking tot dit aspect veel te serieus neemt. Op andere fronten komt het een en ander des te beter en op meer aansprekende wijze tot zijn recht, en wel aangaande de horror- en actiescènes die voorbijkomen. Allereerst in de vorm van de zombies die het op Renchard hebben voorzien. Die zijn in deze productie hersenloze ronddolende schepsels en blijken, zoals in tal van ‘traditionele’ zombiefilms, over een onverzadigbare eetlust te beschikken. Ze zijn van Renchards aanwezigheid en verblijfplaats op de hoogte en hebben het op hem voorzien. Een mooie reden om ze uit alle hoeken en gaten op te laten duiken om Renchard het leven zuur te maken. Renchard blinkt uit in oosterse gevechtskunsten en heeft ook de beschikking over een heel wapenarsenaal. Genoeg mogelijkheden dus voor tal van actiescènes waarin Renchard hardhandig met de zombies slag moet leveren. Wanneer Renchard in een later stadium gezelschap krijgt van twee zwaarbewapende commando-rednecks die ook voor geen kleintje vervaard zijn doet dat opnieuw de nodige actie ontbranden. Geslaagde actie wel te verstaan met achtervolgingen, schrikmomenten, narrow-escapes, schiet- en vechtpartijen met hordes qua uiterlijk geslaagd vormgegeven zombies en de nodige leuke speciale effecten.

Aardig acteerwerk verder van Mark Dacascos als Renchard, hoewel de actiescènes hem hier beduidend beter afgaan dan de scènes waarin hij Renchards zieleroerselen neerzet. Opvallend is het gehalte oosterse gevechtskunsten dat Dacascos als Renchard in de strijd weet te gooien, iets dat duidelijk wordt wanneer we weten dat hij in tal van vechtfilms heeft opgetreden. Ook mooi ondersteunend werk van Jennifer Lee Wiggins als de vrouwelijke hoofdpersoon Brianna. Wel wat overtrokken en te karikaturaal acteerwerk van de acteurs die de commando-rednecks gestalte geven. Verder komen er wat onvolkomenheden in het verhaal voor en rijzen er de nodige vragen. Wat is de mensheid precies overkomen? Hoe kan het internet nog werken? Hoe kunnen de lantaarnpalen in de parkeergarage nog branden? Waarom wil Renchard de stad opblazen? Hoe kan hij ondanks zijn verwondingen nog zo’n gevecht aangaan met een van de commando’s aangaan? Ook andere gebeurtenissen tonen aan dat er her en der wel wat gaten in het script voorkomen.

Als laatste minpuntjes kunnen wellicht ook het inmiddels weinig originele verhaal en de herhaaldelijk misplaatst overkomende achtergrondmuziek genoemd worden. Tegenover de diverse minpuntjes kan gesteld worden dat met het low budget van deze productie er nu ook weer niet al teveel van het geheel verwacht moet worden. En wanneer al te hooggespannen verwachtingen ook daadwerkelijk achterwege worden gelaten heeft deze film qua horror en actie meer dan genoeg verdienstelijks te bieden.

Frans Buitendijk