I Could Never Be Your Woman (2007)

Regie: Amy Heckerling | 97 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Michelle Pfeiffer, Paul Rudd, Saoirse Ronan, Jon Lovitz, Tracey Ullman, Stacey Dash, Sarah Alexander, Rory Copus, Fred Willard, Twink Caplan, O.T. Fagbenle, Ashley Jod, Graham Norton, Yasmin Paige, Henry Winkler

Michelle Pfeiffer wordt ouder. Maar ze blijft een aantrekkelijke vrouw, in sommige opzichten is ze leuker geworden, omdat ze als mens gegroeid lijkt. Ze neemt zichzelf serieus en daarom neemt het publiek haar serieus en zie hier: een heuse actrice is opgestaan. Een actrice die uitdagingen niet uit de weg gaat en speelt met haar eigen vergankelijkheid. Een mooie bevestiging van deze stelling is haar optreden in de film ‘Stardust’, ook uit 2007, waarin ze een tijd lang onherkenbaar is als wicked witch.

Rosie is haar eerste rol sinds ‘White Oleander’ (2002). Pfeiffer, geboren in 1958, lijkt op haar vierenveertigste uitgerangeerd, althans, zo moet ze het zelf gezien hebben. De rol van Rosie, gaat over waar zij zich zelf in het leven bevindt en dat is dapper. Ze is een rijpe vrouw, door haar ex (een rustige John Lovitz) ingeruild voor een jong kippetje, die zich de vraag stelt: “Mag ik nog echt leven, ook al ben ik niet meer jong (lees ook: vruchtbaar)?” Adam is het bevestigende antwoord op deze vraag, het is vooral Rosie zelf die twijfelt.

Die twijfel wordt ondersteund en bewust aangewakkerd door Moeder Natuur, leuk gepersonifieerd door een soort fee, of engel, die heel gewoon is, de dingen zo ziet zoals ze (hier op aarde) zijn. Tracey Ullman, die een goedgebekt vrouwwezen neerzet dat zelf de hele dag broodjes en chips en wat al niet meer naar binnen werkt zorgt er voor dat ze nooit over the top is.

Crèmes, poedertjes, pillen, Botox en plastische ingrepen worden in het begin erg close-up in beeld gebracht, je moet er wel tegen kunnen, maar het thema staat direct op scherp. Dan volgt het inleidende commentaar van Moeder Natuur over hoe dom wij babyboomers allemaal bezig zijn, verwend en levend in de illusie dat we de werking van de natuur kunnen ontlopen en het verhaaltje kan beginnen.

‘I Could Never Be Your Woman’ is ondanks de matige titel, die je gauw moet vergeten en waarschijnlijk vanzelf wel vergeet, een prettige film. Rustig, geen grote conflicten, maar voelbaar menselijke dramaatjes, die leuk gebracht worden, met name door Paul Rudd, die de jonge lover speelt. Goeie vondsten van schrijver/regisseur Amy Heckerling, die uit haar eigen ervaringen met tv heeft geput, zowel in tekst als in situaties. Fijne boodschap: liefde is (leef)tijdloos.

Arjen Dijkstra

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 29 november 2007