Immortals (2011)
Regie: Tarsem Singh | 120 minuten | actie, drama, fantasie | Acteurs: Henry Cavill, Mickey Rourke, Kellan Lutz, John Hurt, Freida Pinto, Joseph Morgan, Daniel Sharman, Isabel Lucas, Luke Evans, Stephen Dorff, Robert Maillet, Stephen McHattie, Mark Margolis, Corey Sevier, Steve Byers, Greg Bryk
Op het promotiemateriaal van ‘Immortals’ werd trots “Van de producers van ‘300’” vermeld. Met die tekst is niets te veel gezegd, want aan alles valt te zien dat ‘Immortals’ zwaar schatplichtig is aan het epos van Zack Snyder. Van de setting in de Griekse Oudheid, zweterige en zwaar gespierde mannen tot de in detail gechoreografeerde vechtscènes vol met digitaal bloed, het lijkt allemaal op een onofficieel “vervolg” op ‘300’. Als die vergelijking opgaat, dan geldt helaas ook hetzelfde wat voor veel sequels geldt: het verhaal is lang niet zo goed.
Om met het positieve te beginnen: de film ziet er prachtig uit. Mooie digitale sets, groots opgezette bouwwerken en de 3D effecten zien er overtuigend uit. Wie houdt van bloederige gevechten, waar de helden hun vijanden afslachten door hun ledematen af te hakken, hun hoofden in waaiers van bloed uiteen te laten spatten en speren door hun lichamen heen te boren, komt zeker aan zijn trekken. Het is een orgie van geweld, dat zowel bruut is in de uitvoering, als er tegelijk elegant uitziet als ballet. Ook de acteurs weten hun stereotiepe rollen tot het maximum uit te buiten. Henry Cavill is een charismatische Theseus en hij heeft het sjabloon van de “stoere, zwijgzame en rechtschapen held” goed onder de knie. Als sidekick heeft hij de dief Stavros (Steven Dorff), die niet in alle opzichten volledig tot zijn recht komt, maar genoeg snedige opmerkingen mag maken om op te vallen. Actrice Freida Pinto speelt het orakel Phaedra, waarin ze duistere voorspellingen doet, naast vooral mooi zijn in een rood gewaad – en in één scène ook zonder kleding. Mickey Rourke is de slechte koning Hyperion en de rol van een genadeloze slachter en legeraanvoerder is hem wel toevertrouwd. Ondanks het verschil in leeftijd tussen hemzelf en de veel jongere Theseus, is het goed voor te stellen dat ze aan elkaar gewaagd zijn. Veteraan John Hurt heeft een aardige bijrol, waarin hij zowel zijn markante kop als stemgeluid mag inzetten als Theseus’ mentor. Luke Evans tenslotte mag oppergod Zeus spelen, waarbij hij vooral veel mag fronsen en broeierig kijken.
Zoals gezegd ziet het er allemaal fraai uit, maar je hebt geen moment het idee dat de actie zich ook daadwerkelijk in het oude Griekenland afspeelt. Waar de qua thematiek enigszins verwante (en eveneens ondermaatse) ‘Clash of the Titans’ nog zijn best deed om de aankleding aan te laten sluiten op wat we van de Griekse Oudheid weten, laat ‘Immortals’ elk realisme varen. Van eenzame torens op immense zoutvlakten, een enorme marmeren dam (groter dan de Hoover Dam) bij de berg Tartaros en in de rotsen uitgehouwen dorpjes, het is zo vreselijk onrealistisch, dat je als kijker soms onwillekeurig bijna in de lach schiet. Ook met de mythologie wordt danig een loopje genomen en er wordt in de klassieke verhalen geshopt dat het een lieve lust is. Goed, de film is duidelijk niet gemaakt voor de puristen en liefhebbers van de Griekse mythen en verhalen die Theseus van Odysseus en de Minotaurus van de Argonauten kunnen onderscheiden, maar enige consistentie was wel fijn geweest. De plot is daarbij ook onnodig ingewikkeld gemaakt, met onduidelijke handelingen, opduikende personages die nooit fatsoenlijk geïntroduceerd worden (zo worden de meeste Olympische goden niet bij naam genoemd en is het soms raden op basis van hun attributen wie wie is) en de motivatie die karakters drijft, wordt in één zin neergezet.
Wie een liefhebber is van gestileerde actie, liters rondspuitend bloed en veel visuele pracht en praal (oftewel waarschijnlijk tot de doelgroep van jonge mannen tot 25 behoort) zal ongetwijfeld twee uur prima vermaakt worden. En anderen dus niet.
Hans Geurts
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 10 november 2011
DVD- en blu-ray-release: 12 april 2012