Interview (2003)

Regie: Theo van Gogh | 88 minuten | drama | Acteurs: Katja Schuurman, Pierre Bokma, Theo Maassen, Ellen Ten Damme, Michiel de Jong, Tinoes Fenanlamrer, Monique Meijer

Velen beweren dat deze oorspronkelijke, Nederlandse versie, beter is dan de latere re-make van Steve Buscemi, met hemzelf als journalist en Sienna Miller als ‘Katja’. Dat is natuurlijk aan iedereen om zelf te beoordelen, maar toch is het positief dit vooral van Nederlanders te horen. Wij kijken over het algemeen namelijk nogal kritisch naar films van eigen bodem.

In wezen is dit verhaal een toneelstuk, het kan zo de bühne op. Daar heb je dan wel goede acteurs voor nodig, want zoals de twee personages naar elkaar toegroeien en in elkaars webben verstrikt raken moet je als acteur wel zicht- en voelbaar kunnen maken en dat vereist veel vakmanschap.

Vakmanschap dat Pierre Bokma uiteraard beheerst, hij behoort immers al jaren tot de crème de la crème van Nederlandse acteurs. De grote verrassing komt van Katja Schuurman. Ze bewijst hoe uit een mooie soap babe een goed actrice kan groeien en is gegroeid. Nu is deze rol haar wel heel erg op het lijf geschreven, de parallellen met haar echte leven zijn overduidelijk, toch staat haar prestatie als een paal boven water. Een mooi voorbeeld is de scène waarin ze aan Pierre laat zien hoe je als actrice kunt huilen en ze doet het echt goed! Om vervolgens weer gewoon verder te praten alsof er, inderdaad, niets aan de hand is. Naast charisma dus ook techniek, tof.

Theo van Gogh, achter-achter-achterkleinzoon van de broer van Vincent van Gogh, overtreft zichzelf met deze film, door twee acteurs helemaal uit hun bol te laten gaan, zonder de controle te verliezen als regisseur. Het gegeven is universeel, vandaar dat het ook goed herverfilmbaar was in Hollywood, maar de Nederlandse identiteit gaat niet verloren. Daarom is de Nederlandse versie waarschijnlijk ook echt beter.

Het uitstekende script van naamgenoot Theodoor Holman, goede vriend van Theo van Gogh, kent weinig zwaktepunten, behalve aan het einde. Hoe valt daar nu iets over te zeggen zonder het te verklappen? Laten we het zo stellen: waar het in Nederlandse films nog wel eens aan schort, is echte emotie, zonder relativering, zonder opsmuk, verdraaiing of overdrijving. Een film die een serieus drama laat zien tussen een aantal mensen en hun leven met elkaar. En dan zonder loodzwaar te worden, maar ook zonder ervoor weg te lopen. Voor Nederlandse filmers lijkt dat meestal niet genoeg. Waarom zou het gegeven van twee mensen die op een onverwachte, maar overtuigende manier in elkaars binnenste kruipen, niet afdoende mogen zijn voor een goede film?

‘Interview’ is bijna vlekkeloos, kritiek is zeker in dit geval ook een mening. Het verhaal is fascinerend en spannend, acteerwerk en regie van hoge kwaliteit. Een kroon op het oeuvre van Theo van Gogh.

Arjen Dijkstra

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 28 mei 2003