Isabel Allende: A Thousand and One Voices – Isabel Allende. Erzähl mir vom Leben (2008)

Regie: Paula Rodríguez | 60 minuten | documentaire

Één van ‘s werelds beroemdste Latijns-Amerikaanse schrijfsters is Isabel Allende. Met haar debuutroman “Het huis met de geesten” (1981), die begon als een brief aan haar stervende grootvader, maar eindigde in een wereldberoemde familiekroniek, veroverde zij literatuurliefhebbers over de hele wereld. In 1993 werd het boek verfilmd, met onder andere Meryl Streep, Jeremy Irons, Winona Ryder, Antonio Banderas en Glenn Close. In ‘Isabel Allende: A Thousand and One Voices’ is Allende zelf hoofdrolspeler. De Chileense regisseur/scenarioschrijfster Paula Rodríguez maakte een documentaire over haar idool en laat Allende veelvuldig aan het woord.

Niet alleen de schrijfster zelf mag voor de camera haar zegje doen, ook haar naaste familieleden, zoals haar moeder Panchita Llona en zoon Nicolas Frias, vertellen over hun band met de in Chili geboren journaliste/schrijfster. Bijzonder is dat Allende en haar moeder elkaar nog dagelijks brieven schrijven. Aan het eind van elk jaar stuurt de moeder alle in dat jaar van haar wereldberoemde dochter ontvangen brieven aan de schrijfster retour en zo ontstaat een gigantisch correspondentiearchief. “Het is het eerste dat ik red bij een brand,” laat Allende weten. Verder komen ook haar oud-collega’s, met wie Allende werkte aan het feministische tijdschrift Paula, aan het woord. In de documentaire worden deze korte interviews afgewisseld met authentiek filmmateriaal uit Allende’s privécollectie. Het zijn bijzondere beelden, waarop zelfs haar vader, de diplomaat Tomás Allende, de Chileense ambassadeur voor Peru (en neef van de in 1973 bij een staatsgreep vermoorde Salvador Allende), te zien is. “De afwezigheid van mijn vader is interessanter dan zijn persoonlijkheid,” vertelt Allende. Allende’s vader liet zijn gezin in de steek toen het meisje nog maar drie jaar was en de meeste van haar jeugdherinneringen gaan dan ook over het huis waarin zij met haar grootvader woonde. “Ik wilde zijn zoals hij,” vertelt ze. Toch noemt Allende haar jeugd niet gelukkig, maar vervelend vindt ze dat niet, want het gaf haar een goede basis om haar schrijverscarrière op te bouwen. “Niemand schrijft over een gelukkige jeugd.”

Uitvoerig komt de dood van Allende’s dochter Paula aan bod, een gebeurtenis die uiteraard grote impact heeft op de levens van de familie. Paula stierf op 27 jarige leeftijd na een lang ziekbed aan een aanval van porfyrie. Het leverde de schrijfster als schrale troost in ieder geval een bestseller op, het autobiografische boek Paula ging al net zo grif over de toonbank als haar andere successen.

Het is duidelijk dat de maakster Allende wil eren met dit intieme portret. Verkeerd is dat niet, tenslotte heeft de schrijfster een enorme invloed op veel van haar lezers en is een eerbetoon wel aan het goede adres. En hoewel de documentaire een goed beeld schetst van het leven van de Chileense/Amerikaanse schrijfster, zou het prettiger zijn geweest als er iets meer richting die duizend-en-een stemmen uit de titel voor de camera hun verhaal hadden verteld. Het mag de pret echter niet drukken: voor de ware Isabel Allende-fan is dit een boeiende documentaire om te zien.

Monica Meijer