Jason X (2001)

Regie: James Isaac | 93 minuten | horror, science fiction, thriller | Acteurs: Kane Hodder, Lexa Doig, Lisa Ryder, Jonathan Potts, Melyssa Ade, Peter Menash, David Cronenberg, Chuck Campbell, Derwin Jordan, Jonathan Potts

Kun je nog van een horrorfilm spreken als je meer zit te lachen dan te griezelen? Een vraag die je je ongetwijfeld zal bezig houden tijdens het bekijken van deze ‘Jason X’. Ondanks de botte actie en enkele ranzige scènes, knijp je toch vaker je ogen dichten van het schuddenbuiken, dan van de onhoudbare spanning.

‘Jason X’ begint in een kille zaal. In dat pand is het ondenkbare gebeurd: Jason Voorhees, de meedogenloze seriemoordenaar, is gevangen genomen door het Amerikaanse leger. De killer moet worden ingevroren om zijn tomeloze bloedlust in te dammen. Uiteraard zijn er weer een aantal idiote wetenschappers bezig om het oorspronkelijke plan te dwarsbomen. Voorhees moet bestudeerd worden. En dan gaat het fout. Jason ontsnapt en slacht de gehele gevangenispopulatie af. Uiteindelijk lukt het een dappere vrouw om de killer alsnog in te vriezen. Maar dan wordt Jason, 450 jaar later, alsnog ontdooid.

Het verhaaltje van ‘Jason X’ is net zo ridicuul als de gehele film. Al vanaf het begin straalt dit tiende deel uit de ‘Friday the 13th’ saga een onmiskenbaar pulpsfeertje uit. En dat is positief bedoeld, want het luchtige ‘over de top’ gevoel zorgt voor een uiterst vermakelijke B-film. En dat is precies wat regisseur James Isaac voor ogen heeft.

Alles in ‘Jason X’ is vet aangedikt en volslagen krankzinnig. Van de personages tot aan het plot: elk onderdeel is een onvervalste parodie op de in het slop geraakte horrorfranchise rond Voorhees. Erg verfrissend. Zo doet Isaac geen enkele moeite om de origine van de onverwoestbare killer uit de doeken te doen. Jason is gewoon onkwetsbaar, punt.

De man met het hockeymasker en het roestige kapmes krijgt in deze film heel wat voor zijn kiezen. Zo wordt hij ingevroren, tot pulp geschoten en levend verbrand. De talloze moordpogingen op Jason worden op een vrij grafische manier in beeld gebracht. Toch weet de killer op miraculeuze wijze steeds weer uit de dood op te staan. En omdat je weet dat de moordenaar niet kapot te krijgen is, hoef je nooit lang te wachten voordat hij weer een nieuw slachtoffer vindt.

En slachtoffers zijn er genoeg. Omdat vrijwel alle personages zo dom en leeg zijn, zal je er geen traan om laten als ze onthoofd/gespietst/doodgeslagen worden door Jason. In deze film lopen geen karakters rond, maar typetjes. Zo kun je stoere soldaten, hitsige pubers en streberige studenten verwachten. En omdat de bonte stoet aan personages het IQ heeft van een pindanootje, weet je gewoon dat ze het niet lang volhouden met een meedogenloze slachter als Jason aan boord. Isaacs weet wat de horrorfans willen en geeft zijn publiek wat het wil: veel zinloze slachtingen.

Naast veel bloed, geeft Isaac de kijker ook iets anders: humor. Botte humor weliswaar, maar toch. Het lijdend voorwerp is met name Jason. De man wordt opgevoerd als een entiteit: een natuurkracht. Zo verandert hij in een soort Terminator en duikt hij op de meest onverwachte momenten op. En ja, dat is best lollig. ‘Jason X’ is vol vaart gemonteerd en verveelt geen moment.

Het acteerwerk is slap en melig, maar dat irriteert geen moment. Het povere spel van de cast hoort gewoon bij dit type film. De vele zinloze topless scènes, seksuele toespelingen en cheesy one-liners versterken het humoristische effect van deze productie. Isaac steekt de draak met het ‘slasher- genre’ en dat doet ie goed. De film puilt uit met onlogische vondsten. Zo lopen alle meisjes in wel erg korte topjes rond en zijn alle mannen bikkelharde ijzervreters of lafbekken.

Wat ‘Jason X’ ook erg genietbaar maakt is het sf-sausje. Omdat de film zich in de toekomst afspeelt, krijg je veel verwijzingen naar het heden naar je toegesmeten. Er zitten een aantal komische verwijzingen naar onze tijd in. En juist die woordgrapjes geven de film een lekker luchtig karakter.

Wat door de parodiërende aanpak van Isaac wel enigzins verloren gaat, is de horror. De film wordt nooit echt smerig of beklemmend. Als horrorfilm is ‘Jason X’ niet geslaagd, als relaxte, puberale, humoristische actiefilm wel. Laat je hersenen thuis, pak een koud biertje, leun achterover en geniet van domme actie. Heerlijk!

Frank v.d. Ven

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 31 oktober 2002