Jesse Stone: Night Passage (2006)

Regie: Robert Harmon | 85 minuten | actie, drama, misdaad, thriller | Acteurs: Tom Selleck, Stephanie March, Stephen Baldwin, Polly Shannon, Saul Rubinek, Viola Davis, Vito Rezza, Kohl Sudduth, John Beale, Maria Brooks, Brian Jamieson, Christie MacFadyen, Stephen McHattie, Agumeuay Nakanakas, Liisa Repo-Martell, Brittany Robertson, McKenzi Scott, Mike Starr, Mike Turner    

‘‘Wat ze met John Grisham hebben gedaan, dat kunnen wij ook met Robert B. Parker,” moeten de bedenkers gedacht hebben. En inderdaad, de populaire misdaadboeken over de rustige ‘stille waters hebben diepe gronden’ Jesse Stone lijken zich uitstekend te lenen voor verfilming. Iets té uitstekend. ‘Night Passage’ loopt lekker, maar het gaat wel wat gemakkelijk allemaal.

De film ademt een pilot gevoel en al snel wordt duidelijk dat het hier om een tv-film gaat, want belangrijke scènes eindigen in een freeze, wat alleen op televisie kan, er komt dan in Amerika immers reclame. In een ‘gewone’ film voelt het onnatuurlijk aan. Saillant detail: de Amerikaanse versie duurt 35 minuten langer, vanwege de commercials!

Goede televisiefilms zijn tegenwoordig geen low-budget projecten meer, dat bevestigt ‘Night Passage’ wel, het ziet er filmisch uit. Mooi in beeld gebracht allemaal, goede shots in hoge kwaliteit film. Alles past, de muziek, de karakters, maar het is een beetje te gelikt, alsof er een blik ‘kijkvoer’ is opengetrokken. Die hond, die ex-vrouw, de versiertruc met de advocate, de korte gevatte dialoogjes, het vlotte verhaal, dat toch niet echt de diepte in duikt, je voelt de formule. Je voelt de drang om geld te verdienen, zeg maar.

‘Night passage’ is een prequel van de film ‘Stone Cold’, beide gemaakt voor televisie. En hierna volgden nog ‘Jesse Stone: Death in Paradise’ (2006). In Amerika is net deel 4 uit in de reeks: ‘Jesse Stone: Sea Change’ (2007). Of die ook nog deze kant op komt, zullen we maar even afwachten; na drie films hebben we waarschijnlijk wel even genoeg van Jesse Stone. Wat niet aan Tom Selleck ligt, hij staat er prima bij als de stadse, licht gedeprimeerde Stone, die zich settelt op het platteland en daar en passant even orde op zaken stelt. Nee, dit is geen Magnum, maar het is een aardige poging voor Selleck om zijn gezicht weer wat regelmatiger op de buis te krijgen en wellicht weer eens wat centjes te generen; hij wordt ook een dagje ouder! Toch had er meer in gezeten.

Arjen Dijkstra