Jimmy della collina (2006)
Regie: Enrico Pau | 90 minuten | drama | Acteurs: Nicola Adamo, Valentina Carnelutti, Francesco Origo, Massimiliano Medda, Giovanni Cantarella, Federico Carta
Het Italiaanse drama ‘Jimmy della collina’ gaat over de verveelde puber Jimmy (Nicola Adamo), die in een saai stadje op Sardinië opgroeit tussen liefhebbende familieleden. Onder de rook van een olieraffinaderij bestaat Jimmy’s leven uit rondhangen, bier drinken en vrijen met zijn vriendinnetje. Zijn toekomst ziet er niet rooskleurig uit: er lijkt hem geen andere keuze geboden te worden dan het opvolgen van zijn broer of vader in die olieraffinaderij. Zelfs zijn vriendinnetje verdient er haar inkomen en spoort hem aan te gaan solliciteren. De zeventienjarige Jimmy heeft andere plannen en kiest voor een weg die veel jongeren in andere films ook al bewandeld hebben: die van de criminaliteit. De chagrijnige jongen ziet hierin een uitweg uit zijn uitzichtloze bestaan, maar helaas – of moeten we zeggen uiteraard – gaat het mis en wordt hij opgepakt.
Vanwege zijn leeftijd komt hij terecht in een jeugdgevangenis, maar ook hier ziet de onverschillige Jimmy kans iedereen tegen de haren in te strijken. Aan de oppervlakte lijkt niets hem te deren, maar dat hij met een enorme opgekropte woede zit, is toch duidelijk. Er komt alleen niet helemaal uit waarom Jimmy zo kwaad is, ondanks Adamo’s intense vertolking. Karakteristiek voor deze onduidelijkheid is de scène waarin Jimmy vastberaden met een tot wapen geslepen tandenborstel zijn aartsvijand Salvo (Giovanni Cantarella) bedreigt, maar uiteindelijk niet door durft te zetten. Baas van de jeugdgevangenis Don Ettore (Francesco Origo) besluit dat het in ieders voordeel is dat Jimmy overgeplaatst wordt naar La Collina, een soort commune waar Jimmy iets meer vrijheid krijgt, in ruil voor het werk op een bouwterrein. Maar zelfs hier weet Jimmy zich niet aan te passen. Hij lijkt voorzichtig een band op te bouwen met de sociale werkster Claudia (Valentina Carnelutti). Het geheim dat zij met zich meedraagt zou de twee dichter bij elkaar moeten brengen en even lijkt dat ook te gebeuren. Maar de losgeslagen puber lijkt niet meer los te komen van het ritme van continu verkeerde keuzes te maken. Of is er toch nog een kans dat Jimmy zijn fouten inziet en zijn leven gaat beteren?
Nicola Adamo is gezien zijn talent op zich geschikt voor de rol van de arrogante Jimmy, maar wel lijkt hij veel ouder dan zeventien. Hij slaagt er echter uitstekend in een onaangenaam personage neer te zetten, voor wie het moeilijk is sympathie op te vatten. Jammer genoeg is dat ook een minpunt voor de film: hoewel de kijker wel geboeid blijft kijken wat er nu van de jongen terechtkomt, kan het hem eigenlijk niet zo heel veel schelen wat er gebeurt. Veel boeiender is het personage van Claudia, maar daarmee wordt veel minder gedaan dan zou kunnen en moeten. Een echte karakterontwikkeling maakt Jimmy overigens niet door, waardoor de kijker met een onbevredigend gevoel achterblijft. De film is daarnaast ook nog eens vrij traag, wat een belemmering voor een groot deel van het filmpubliek kan betekenen. Wat ‘Jimmy della collina’ wel de moeite waard maakt is het mooie camerawerk van Gian Enrico Bianchi, die de kijker dankzij een goed gevoel voor kadrering regelmatig weet te trakteren op mooie shots. Dat wordt dus afwegen wat belangrijk voor je is in een filmbeleving! In thuisland Italië won deze tweede speelfilm van regisseur Enrico Pau de European art & essay cinemas award op het Locarno International Film Festival.
Monica Meijer