Johnny Bingo (2009)
Regie: Hesdy Lonwijk | 40 minuten | drama, korte film | Acteurs: Kenneth Herdigein, Maud Loth, Manouschka Zeegelaar-Breeveld, Dennis Rudge, Francis van der Sloot, Audrey Kroesen-Langguth, Rob Spierenburg, Kitty Balker, Missie Bielue-Dee Luewis, Barbarel Slottje, Elsey Blijd, Clement van Daal, Steve Hooi, MJ Kroonenberg, Luc Theeboom, Denise Menes, Mark Kleijskens, Tjon Rockon
De in 2007 aan de Nederlandse Film en Televisie Academie afgestudeerde Hesdy Lonwijk raakte gefascineerd door het fenomeen bingo, toen hij enkele jaren door een krantenartikel er achter kwam dat in deze gesloten wereld veel Surinamers speelden en zelfs gok- (of bingo-)verslaafd zijn. Na wat research bedacht hij voor de vierde editie van het filmproject One Night Stand het verhaal van ‘Johnny Bingo’, waarin hij de bingowereld als achtergrond neemt voor de geschiedenis van John Burleson, bijgenaamd Johnny Bingo.
Johnny Bingo is een Surinaamse vrijgezelle man van in de veertig, zo iemand die je zo in een hokje zou kunnen drukken: een onverantwoordelijke vrouwenversierder, oppervlakkig, snelle babbel… zo, stempel gezet, vooroordeel klaar. Er is echter meer aan de hand: Johnny wil af van de eeuwige stress om geld, hij wil gewoon graag lekker leven en droomt ervan om terug te gaan naar Suriname. Hij spaart voor een huis, stuurt wanneer hij maar kan geld naar zijn geboorteland, maar erg hard gaat het nog niet. Het zal ook geen vetpot zijn, die baan van ‘m, werken bij de plaatselijke bingohal, waar hij met banale opmerkingen de bingogetallen opnoemt en voor zijn dienst in de openbare toiletruimte nog snel even een nummertje maakt met een anonieme bingospeelster in ruil voor wat bingokaarten. De relatie met zijn moeder, bij wie hij nog steeds thuis woont, is niet al te best: haar bingoverslaving zorgt voor geldproblemen in de huishouding en de deurwaarder is een regelmatig geziene gast. Geen wonder dus dat Johnny graag wegdroomt bij zijn bouwplannen. De komst van een nieuwe en vooral mooie bingospeelster in de bingohal zorgt voor een nieuwe impuls bij Johnny. Monique maakt dat hij zijn toekomstplannen iets aanpast, maar dan moet ze alleen nog even meewerken.
Het beeld dat Hesdy Lonwijk samen met scenarioschrijfster Helen Suèr heeft geschetst van deze Surinaamse stereotype man is vrij tragisch en deprimerend. Kenneth Herdigein zet het titelpersonage vooral in het begin sterk en overtuigend neer; je krijgt spontaan de kriebels van zijn populaire geklets. Jammer genoeg slaagt de film er niet in om het karakter iets geleidelijker uit te diepen, waardoor je bij dat eerste oordeel blijft hangen en het je niet zoveel doet wat er verder gebeurt. Daar is de film met veertig minuten gewoonweg te kort voor. De speelduur heeft bij deze film nog een nadeel: het verhaal is te eenvoudig gehouden, waardoor het einde niet weet te verrassen. Juist doordat de relatie tussen Johnny en Monique zo oppervlakkig wordt behandeld, staat het voor de kijker buiten kijf wat er gaat gebeuren en dat neemt veel, zo niet alle, spanning weg. Zonde, maar ‘Johnny Bingo’ levert geen volle bingokaart op.
Monica Meijer