Johnny Was (2006)

Regie: Mark Hammond | 93 minuten | actie, drama, misdaad, thriller | Acteurs: Vinnie Jones, Patrick Bergin, Eriq LaSalle, Samantha Mumba, Lennox Lewis, Roger Daltrey, Laurence Kinlan, Wilson Jermaine Heredia, Mark Asante, Sam Sarpong, Charles Porter, John Fashanu, Colin Stewart, Emma Little, Gerard Carlin

Lang niet iedereen die het predikaat ‘acteur’ draagt heeft daadwerkelijk de vereiste diploma’s op zak. Sterker nog, steeds meer helden en heldinnen van het witte doek verdienden hun brood eerst in een heel ander vakgebied. Zo verdiende Cameron Diaz, al jaren een van de beste betaalde actrices in Hollywood, ooit de kost als fotomodel. Ook Vinnie Jones heeft zijn succes eerder op een ander vlak behaald. Ooit begon hij als voetballer bij grote Engelse clubs als Chelsea en Leeds, maar op zijn 35e vond hij het welletjes en besloot zijn heil elders te zoeken. Met opvallende rollen in kaskrakers als ‘Lock, Stock and Two Smoking Barrels’ en ‘Snatch’ op zijn naam gaat het acteren hem goed af. Nadat een hele reeks bijrollen heeft Jones in ‘Johnny Was’ eindelijk eens een hoofdrol en hij toont aan dat hij inmiddels in staat is die zware last te dragen.

Johnny Doyle (Vinnie Jones) weet te ontsnappen aan zijn gewelddadige verleden als lid van een Ierse terroristische beweging, om in London een rustig en teruggetrokken leven te leiden. Hij houdt zich schuil in een van de minst veilige wijken van de stad, Brixton. Onder hem woont de agressieve drugsdealer Julius (Eriq LaSalle) en boven hem huist dj Ras (Lennox Lewis), die een piratenstation runt waar reggaemuziek gedraaid wordt. Als Johnny’s oude mentor Flynn (Patrick Bergin) uit de plaatselijke gevangenis ontsnapt, met als doel het Ierse vredesproces te verstoren met een paar welgeplaatste bommen, voelt Johnny al aan dat hij op moet passen. Omdat de politie hem op de hielen zit kan Flynn Brixton niet verlaten en dus doet hij een beroep op zijn oude maat Johnny, die zich verplicht voelt hem in huis te nemen. Vanaf het moment dat hij binnenstapt krijgt hij het al aan de stok met Julius. Johnny start zijn eigen vredesproces om hen uit elkaar te houden en zijn huis niet op het spel te zetten. Als hij dan ook nog verliefd wordt op Rita, de vriendin van Julius (Samantha Mumba), begeeft hij zich helemaal op glad ijs …

Zet een voormalige profvoetballer (Jones), een Iers popzangeresje (Mumba), een ex-wereldkampioen boksen (Lewis), een rockzanger op leeftijd (Roger Daltrey van The Who) en dokter Peter Benton uit ‘ER’ (LaSalle) bij elkaar en je hebt het kleurrijke gezelschap dat ‘Johnny Was’ gezicht moet geven. Vinnie Jones maakt de beste indruk, en dat is verrassend omdat hij tot nog toe voornamelijk ‘slachtoffer’ was van typecasting. Ook nu speelt hij een zware jongen, maar in deze film krijgt Jones eindelijk de kans zijn personage eens wat subtiliteit mee te geven. Ook Bergin, LaSalle en verrassend genoeg Lewis zijn sterk. LaSalle speelt meestal het braafste jongetje van de klas, maar kan zich in ‘Johnny Was’ uitleven als bikkelharde drugsbaron met een vet Jamaicaans accent. Lewis is een ontdekking als Ras, de ongekroonde koning van Brixton die vrede predikt en voor wie iedereen respect heeft. Mumba, Daltrey en Laurence Kinlan als vluchtmakker van Flynn zijn redelijk. Voor de komische noot zorgt Mark Asante als de visverkopende vriend van Johnny.

Een van de sterkste punten van ‘Johnny Was’, de debuutfilm van regisseur Mark Hammond, is het ijlende tempo waarin het verhaal zich aan de kijker voortstuwt. De karakters zijn uitstekend uitgewerkt en behoorlijk interessant. Helaas heeft scenarioschrijver Brendan Foley daar eigenlijk te weinig mee gedaan. Er wordt namelijk niet dieper ingegaan op de beweegredenen van de diverse personages. En dat is jammer, zeker als je bedenkt dat er wel interessante maatschappijkritische elementen in de film verwerkt zijn waar je eigenlijk toch wel de achterliggende gedachten van de makers van wilt weten. Het einde is verrassend, maar na afloop heb je het gevoel dat een en ander toch wat gemakkelijk wordt afgesloten. Wat dan weer in het voordeel van de film spreekt is de typische Britse zwarte humor, die doet denken aan ‘Snatch’, ‘Layer Cake’ en ‘Lock, Stock and Two Smoking Barrels’. Voor de liefhebber zijn er ook de nodige actiescènes en achtervolgingen, waardoor je je geen moment verveelt. En dat is ook te danken aan de ijzersterke reggaesoundtrack van Adrian Sherwood!

Kortom, ‘Johnny Was’ is een aardige film die prima past in het rijtje ‘Snatch’ en ‘Lock, Stock …’. Voor de ware filmliefhebber mist deze misdaadfilm echter de nodige diepgang, wat jammer is zeker gezien de interessante personages die opgevoerd worden. Maar voor een avondje zorgeloos genieten van actie, heel behoorlijk acteerwerk, zwarte humor en reggaeklanken is ‘Johnny Was’ een prima keus.

Patricia Smagge