Joyride (2005)

Regie: Frank Herrebout | 90 minuten | drama, thriller, avontuur, misdaad | Acteurs: Georgina Verbaan, Tygo Gernandt, Peggy Vrijens, Dorien Haan, Don Clovis

Regisseur Frank Herrebout is in filmland voornamelijk bekend vanwege zijn debuut ‘De Zeemeerman’. Deze film wordt door menig liefhebber gezien als de slechtste Nederlandse film aller tijden en dat is geen geringe prestatie als je even een blik op de concurrentie werpt. Maar omdat iedereen een tweede kans verdient, zo mag Herrebout negen jaar na dato weer met een speelfilm op de proppen komen. Het resultaat is een flinke stap voorwaarts.

‘Joyride’ is het verhaal van drie jonge meiden waarvan er twee een modellenwedstrijd willen winnen terwijl nummer drie een rituele moord heeft gepland. Om dat eerste doel te bereiken rijden ze in een gestolen Cabrio naar Nice, terwijl de student Tim in de kofferbak gevangen zit als toekomstig slachtoffer van de moord. Als de modellen in spé de gevangene eenmaal ontdekken is er geen weg meer terug.

Dit merkwaardige verhaal vormt het grootste minpunt bij de beoordeling van ‘Joyride’. De plot weet in grote lijnen niet te overtuigen, toevalligheden zijn troef en de gedragingen van de dames zijn lang niet altijd even consequent. Daarbij kent het scenario nogal wat gaten. Zowel de moordplannen als de belangstelling voor de modellenwedstrijd worden nauwelijks gemotiveerd en komen zo wel erg onwaarschijnlijk over. Daarnaast doet de onvermijdelijke seksscène tamelijk geforceerd aan.

Gelukkig heeft ‘Joyride’ nog wel een aantal troeven achter de hand. Meest verrassende troef is Herrebouts keuze voor een drietal uiterst onsympathieke hoofdpersonages. De dames liegen, bedriegen en manipuleren dat het een lieve lust is en student Tim doet er na verloop van tijd net zo hard aan mee. Daarbij beschikken de karakters over een kwaadaardig gevoel voor humor, waarmee ze elkaar onbarmhartig en bij vlagen erg geestig te lijf gaan. Door dat gemanipuleer en door een aantal verrassingen in de plot blijf je als toeschouwer toch wel benieuwd naar de uitkomst van al die geniepige spelletjes.

De acteurs laten zich eveneens van hun beste kant zien. Georgina Verbaan is tegelijk grappig en creepy als de doortrapte Chantal terwijl Tygo Gernandt en Peggy Vrijens gedegen werk afleveren. Grootste attractie is evenwel Dorien Haan, die met een prachtig dommige blik de blonde sukkel Roos neerzet. Wel is het jammer dat de fysieke kwaliteiten van Verbaan te vaak in de strijd worden gegooid, al zal de jonge doelgroep daar wellicht anders over denken.

Hoewel het onevenwichtige scenario het niveau van deze film uiteindelijk naar beneden haalt, mag Frank Herrebout nu toch echt een dikke streep onder het debacle van ‘De Zeemeerman’ zetten. Met zijn onsympathieke, weirde en soms behoorlijk grappige personages, zijn frisse wendingen en humoristische passages, laat ‘Joyride’ zien dat de regisseur wel degelijk talent heeft. Daarbij ziet deze lowbudget productie, opgenomen in minder dan drie weken tijd, er nog behoorlijk gelikt uit. Op basis van deze film verdient de doorzetter Frank Herrebouts dan ook zeker nog een derde kans.

Henny Wouters

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 8 september 2005