Ju-On: The Grudge (2002)

Regie: Shimizu Takashi | 92 minuten | drama, horror, thriller | Acteurs: Megumi Okina, Misa Uehara, Misaki Ito, Yui Ichikawa, Kanji Tsuda, Kayoko Shibata, Yukako Kukuri, Shuri Matsuda, Yoji Tanaka, Takashi Matsuyama, Yuya Ozeki, Takako Fuji, Chikara Ishikura, Chikako Isomura, Daisuke Honda

De stroom Japanse horrorfilms bleef niet onopgemerkt. Na het enorme succes van de ‘Ringu’-serie raakte Hollywood geïnteresseerd. Al snel verscheen de eerste Amerikaanse remake in de vorm van regisseur Gore Verbinski’s ‘The Ring’. Het succes van deze film zorgde voor een grote interesse voor Japanse horror. In een korte tijd werden remakes van ‘Dark Water’ en nu dus ook ‘Ju-on’ aangekondigd.

De kracht van de Japanse horrorfilms is de suggestie van een dreiging. Kortom: wat je niet ziet is enger. In het horrorgenre zijn de Aziatische films juist het tegenovergestelde van hun Amerikaanse tegenhangers. Waar het in Westerse producties vaak draait om systematische slachtingen van hordes mooie pubers, daar gaat het in Aziatische films meer om de spanningsopbouw. Spanningsopbouw is dan ook het sleutelwoord van ‘Ju-on’.

De film begint met de ontdekking van een Japans jongetje dat opgesloten zit in een vervallen huis. De vondst van het jongetje ontketend een vloek, de Ju-on. Deze vloek zorgt ervoor dat slachtoffers van een gruwelijke moord zelf weer wraak kunnen nemen. De ontvanger van de vloek wordt meteen ook weer de brenger van deze vervloeking. Gedurende de film is te zien hoe de vloek zich verspreid en is ontstaan bij verschillende personages. Je krijgt een soort collage te zien van diverse personen. Alle hoofdpersonen beleven afzonderlijke gebeurtenissen die uiteindelijk samenvallen in een raamwerk. De film zit bijzonder inventief en intelligent in elkaar.

Omdat de verhaallijnen vrij kort duren, wordt ‘Ju-on’ nooit saai of langdradig. De film is vlot gemonteerd en kent geen tragere momenten zoals die wel in andere Japanse horrorfilms te zien waren. Regisseur Shimizu Takashi is dan ook een bekwaam vakman die zijn sporen verdiende bij de ‘Ringu’-films. Ondanks het gegeven dat het in deze film ook weer om een soort geestverschijning draait, is deze film totaal anders dan zijn eerdere werk. De opbouw van het verhaal is beter en boeiender gemonteerd dan in de ‘Ringu’-reeks. De personages zijn weer net zo goed uitgediept als in zijn eerdere werk. Ondanks de taalbarrière en cultuurverschillen, weet Takashi ook een Westers publiek aan zijn personages te binden. Dat bewijst dat tot de verbeelding sprekende personages de kijker veel meer betrekken bij het verhaal dan de naamloze slachtoffers uit (Amerikaanse) slasherfilms. Het goede acteerwerk van de cast betrekt de kijker ook bij de film.

De mysterieuze, Aziatische sfeer past perfect bij deze film. Het komt wat vervreemdend over, maar dat versterkt juist het verhaal. De muziek maakt de film helemaal geslaagd. Vreemde geluiden en onrustige muziek bouwen de spanning gestaag op. Als je van goed doordachte horror houdt dan mag je ‘Ju-on’ niet missen.

Frank v.d. Ven