Kiki, el amor se hace (2016)

Regie: Paco León | 102 minuten | komedie | Acteurs: Natalia de Molina, Álex García, Jacobo Sánchez, Silvia Rey, Paco León, Ana Katz, Eduardo Recabarren, Belén Cuesta, Candela Peña, Luis Callejo, Blanca Apilánez, Mari Paz Sayago, Luis Bermejo, Maite Sandoval, Claudia Pérez Esteban, Rea Gutiérrez, Alexandra Jiménez, Stephen Wade Thomson, Javier Rey, Yaël Belicha, Fernando Soto, Josele Román, Lucio Baglivo, Fernando Estrella, Sergio Torrico, Manel Rodríguez, Manuela León, Mario Sánchez, Alvaro Rodriguez, Teresa Casanova, Mariola Fuentes, David Mora, Aixa Villagrán, Alberto Velasco, Diana Tobar, Verónica Goya

Een dendrofiel is een liefhebber van bomen. Niets bijzonders, totdat tot je doordringt dat een dendrofiel  een liefhebber is van bomen. Letterlijk. Een dendrofiel (m/v) wordt seksueel opgewonden van bomen en heeft manieren gevonden om die liefde te consumeren. Hoe die bomenliefde in zijn werk gaat zien we in de Spaanse komedie ‘Kiki, el amor se hace’, een remake van de Australische komedie ‘The Little Death’.

In ‘Kiki, el amor se hace’ maken we kennis met een heel scala aan seksuele afwijkingen. Omdat de makers kozen voor de minder pijnlijke varianten blijven we gespaard van de lichamelijke liefde voor lijken, kinderen, teckels, 100-plussers, dwergen en verminkten. In plaats daarvan zien we een vrouw die opgewonden raakt van tranen, een jonge meid die klaarkomt op momenten dat gevaar dreigt, een doventolk met een stofjesfetisj, een koppel met poly-amoureuze neigingen en een man die opgewonden wordt van zijn slapende echtgenote.

Deze aberraties blijken zich perfect te lenen voor grappige verhalen. Want hoe krijg je je bedpartner steeds maar weer aan het huilen? Of aan het slapen? De verhalen wisselen elkaar tijdig af, zoals we van een (semi)-mozaïekfilm mogen verwachten. Ze zijn bovendien leuk genoeg om te blijven boeien en kennen een stevige dosis (zwarte) humor. Vooral de scène met de doventolk en de sekslijn zullen we niet snel vergeten.

De makers trappen nooit in de valkuilen van de makkelijke grap of het bespotten van seksueel afwijkenden. Geen enkel moment verliezen ze het respect voor hun personages, al erkennen ze tegelijk het inherent humoristische van de seksuele afwijkingen. Ook het gevaar van ranzigheid ligt op de loer, maar ‘Kiki, el amor se hace’ is een opvallend keurige film. We zien wat borsten en een gemoedelijke poging tot plasseks, maar dat is het wel zo’n beetje.

Een hoogvlieger is deze Spaanse komedie niet. Daarvoor zijn de verhaaltjes en de personages net iets te mager en zijn de afwijkingen aan de veilige kant. Er valt genoeg te lachen, maar wat bijblijft zijn de afwijkingen die je nog niet kende en een onweerstaanbare drang om op internet te struinen naar meer van dergelijks. Om je vervolgens af te vragen of nasolingus werkelijk bestaat en waar deze mensen hun gerief halen.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 21 juli 2016
DVD-release: 25 november 2016