Kings of Pastry (2009)

Regie: Chris Hegedus, D.A. Pennebaker | 87 minuten | documentaire

Wie is de beste banketbakker van Frankrijk? Om de vier jaar maken zestien patisserie chef-koks kans op de titel ‘Meilleur Ouvrier France’ (M.O.F.), een prijs die wordt uitgereikt aan de beste patisserie chef-koks van Frankrijk. In de documentaire ‘Kings of Pastry’ zijn we getuige van een unieke competitie, waarin er meer banketproducten sneuvelen dan overeind blijven staan. ‘Kings of Pastry’ is eerder een televisieprogramma dan een serieuze film. De documentaire is een kopie van de vele kookwedstrijden op televisie. Deelnemers van een wedstrijd moeten onder tijdsdruk verschillende gerechten voorbereiden, dit onder toezicht van een professionele jury. Het is een bekend programmaconcept.

Wel onderscheidt de documentaire zich van de standaard ‘kookwedstrijd’. De kandidaten die meedoen aan de wedstrijd zijn namelijk chef-koks die prachtige banketkunstwerken maken van ingrediënten als suiker en chocolade. ‘Ik heb er maar één nodig, maar ik maak er negen voor het geval dat er acht breken,’ vertelt chef-kok Jacquy over een groot gekristalliseerd ei dat onderdeel uitmaakt van een bruidstaart. De uitspraak illustreert het niveau waarop de banketbakkers werken. Er worden kunstzinnige taarten gebouwd die niet zouden misstaan in de vitrines van een museum. Het is letterlijke ‘eyecandy’: te mooi om op te eten.

De film scoort vooral op het originele en smakelijke onderwerp. Het polijsten van een suikersculptuur en taarten die elk moment in elkaar kunnen storten; het is allemaal erg leuk om naar te kijken. Helaas is de filmvorm minder spectaculair. De structuur van de documentaire is erg abrupt en ongeorganiseerd. Ook hierdoor komt ‘Kings of Pastry’ over als een televisieprogramma. De film is een simpele momentopname van de wedstrijd en de aanloop hier naartoe. Regisseurs Pennebaker en Hegedus geven geen blijk van artistieke pretenties. De shots zijn over het algemeen niet heel sterk. Het camerawerk is nogal wild en schokkerig.

Soms voelt het aan alsof de filmmakers te weinig beeldmateriaal hadden, want sommige beelden voegen weinig toe en scèneovergangen zijn vaak onduidelijk. Tijdens een interview met een banketbakker komt er opeens vanachter de bank een onbekend kind tevoorschijn. Het zijn ondoordachte momenten waaruit blijkt dat de filmmakers niet alles onder controle hebben. ‘Een roomsoesje moet een roomsoesje blijven, je moet het aankleden, maar niet teveel,’ vertelt één van de banketbakkers terwijl hij een roomsoesje bewerkt. Het lijkt erop dat de filmmakers deze uitspraak hebben toegepast op hun documentaire.

De documentaire is geen productioneel hoogstandje. De montage is ruw en shots zijn niet van een hoog niveau. Zonde, want de reusachtige banketsculpturen vragen naar mooie, visuele shots waarin de producten als kunstwerk worden verbeeld. Ondanks de vermakelijke inhoud, blijft ‘Kings of Pastry’ slechts een ‘roomsoesje’ terwijl deze een torenhoge suikersculptuur had kunnen zijn.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 3