L’adversaire (2002)

Regie: Nicole Garcia | 134 minuten | drama, thriller | Acteurs: Daniel Auteuil, Géraldine Pailhas, François Cluzet, Emmanuelle Devos, Bernard Fresson, François Berléand, Alice Fauvet, Martin Jobert, Michel Cassagne, Joséphine Derenne, Anne Loiret, Olivier Cruveiller, Nadine Alari, Nicolas Abraham

Het verhaal van ‘L’adversaire’ lijkt vergezocht. Een huisvader die 18 jaar lang een dubbelleven leidt, iedereen wijsmaakt dat hij arts is maar in werkelijkheid zijn dagen slijt met nietsdoen. Een op het oog kalme man die volledig doorslaat als de droomwereld waarin hij leeft vernietigd dreigt te worden. Toch is dit verhaal uit het leven gegrepen. Het gruwelijke ‘L’adversaire’ is gebaseerd op ware gebeurtenissen.

Dat laatste zorgt er in ieder geval voor dat het verhaal hoe dan ook klopt. Nadeel is dat de kijker de afloop al kan weten. Regisseuse Nicole Garcia ging het dan ook niet zozeer om de spanning van het verhaal maar meer om het begrijpelijk maken van de gebeurtenissen. En daarin is zij geslaagd. Jean-Marc Faure wordt neergezet als een liefhebbende vader en echtgenoot wiens geluk volledig afhangt van de illusies die hij zelf heeft gecreëerd. Illusies die hij probeert te ontvluchten in de armen van een minnares maar dan is het al te laat.

Het is pijnlijk te zien hoe deze Faure langzaam de vernieling ingaat. Het is evenzeer pijnlijk te zien hoe niemand zich echt voor hem interesseert, zodat hij zijn dubbelleven lang in stand kan houden. Nicole Garcia neemt alle tijd om de teloorgang van deze zieke geest te schetsen. Lange, stille scènes waarin niets wezenlijks gebeurt, zoals het ook in Faures geheime leven moet zijn geweest. Maar onderhuids voelen we altijd weer de angst om betrapt te worden, een angst die op sommige momenten eerder een wens lijkt.

Dat Garcia van oorsprong actrice is, zal hebben meegeholpen aan de geweldige prestaties van haar cast. Daniel Auteuil is zoals altijd formidabel, maar ook Pailhas, Cluzot en vooral Devos zetten sterke personages neer. De muziek van Angelo Badalamenti versterkt de neerslachtige sfeer en het camerawerk is statisch maar effectief.

‘L’adversaire’ is een mooie film, maar wel voor een select publiek. Wie zin heeft in een feelgoodmovie moet deze film vooral links laten liggen. Wie behoefte heeft aan sentiment, actie of goedkope gruwelen zit hier ook verkeerd. Maar wie geïnteresseerd is in het portret van een man die zichzelf en zijn omgeving de vernieling in fantaseerde, die moet zeker ‘L’adversaire’ eens gaan bekijken.

Henny Wouters

Waardering: 4

Bioscooprelease: 31 juli 2003