L’aria salata – Salty Air (2006)
Regie: Alessandro Angelini | 87 minuten | drama | Acteurs: Lucio Arisci, Sauro Artini, Federico Arzilli, Gilberto Arzilli, Emanuel Bevilacqua, Michela Cescon, Giorgio Colangeli, Simone Colombari, Federico Del Monaco, Paolo De Vita, Nicola Fanucchi, Maria Caterina Frani, Alessandro Gelli, Beppe Loparco, Giorgio Pasotti, Paolo Pierobon, Jerry Potenza, Ngou Saliou, Bruno Santini, Katy Louise Saunders, Sergio Solli, Angelo Stelluto, Wesly Stepich, Stefano Taiuti
Als ‘L’aria salata’ begint, zien we de consequenties van het werk van Fabio (Giorgio Pasotti) meteen in de rechtszaal. Een verzoek van een gevangene tot tijdelijk verlof wordt door de rechter op advies van Fabio afgewezen. Even later neemt de vrouw van de gevangene wraak en vliegt een steen door zijn autoruit. Fabio is slechts licht gewond.
Later zien we Fabio een overgeplaatste langgestrafte gevangene, Luigi Sparti, ontvangen, waarvan het dossier nog op een ander bureau ligt. Ondervraging naar zijn personalia leert hem tot zijn ontsteltenis dat dit zijn vader is, die al twintig jaar in de gevangenis zit voor moord. De familie heeft na die moord het contact met de vader geheel verbroken. Fabio weet verder niets van de beweegredenen. Fabio is verbijsterd en licht de vader niet in dat hij zijn zoon is. Hij raakt geobsedeerd en wil steeds meer weten over de man en de achtergrond van zijn handelingen en waarom er geen verder contact is geweest.
De verhaallijn ontwikkelt zich dan eerst langs de lijn van een reeks verbale en emotionele confrontaties. In de film spelen gevoelens van spijt en verdriet en gedachten aan de achterblijvers thuis een rol, ook zij zitten op hun manier een straf uit.
Fabio speelt aanvankelijk de rol en het spel van de gevangenismedewerker die rechten kan toekennen en weigeren. Hij houdt zijn vader – die niet weet dat Fabio zijn zoon is – onder druk, maar als doorgewinterde crimineel reageert deze ook confronterend en als een keiharde bikkel in de discussies. De vader verzoekt – om Fabio onbekende redenen – om een dag tijdelijk verlof. Kortdurend verlof tegen het einde van de gevangenhouding is voor gevangenen van levensbelang om langdurige gevangenhouding psychisch te kunnen doorstaan.
Een soms subtiel, maar vaak ook hevig emotioneel, machtsspel ontwikkelt zich. De vader is de meedogenloze ex-mafioso die zich tijdens de vele jaren cel een dik pantser heeft kunnen aanmeten. Uit de discussies en botsingen krijgt Fabio langzamerhand toch enig inzicht in de beweegredenen van de man en begint zich een vorm van verstandhouding te vormen.
De film werd opgenomen in een echte -buiten gebruik zijnde – gevangenis, hetgeen de sfeersetting extra versterkt. Vooral het spel van zoon Fabio (Giorgio Pasotti) en vader Luigi (Giorgio Colangelli) is overtuigend en sterk realistisch. De camera zit hen dicht op de huid, dit versterkt de beklemmende werking van het drama.
Het scenario zit goed in elkaar, de montage is gedegen. Een mooie en fijngevoelige debuutspeelfilm van regisseur Alessandro Angelini.
Rob Veerman