Lang zal ze leven (2011)

Regie: Mannin de Wildt | 45 minuten | korte film | Acteurs: Sanne Vogel, Kitty Courbois, Elle van Rijn, Margo Dames, Wouter de Jong, Charlie Chan Dagelet, Madelief Blanken, Ilke Paddenburg, Raymonde de Kuyper, Arent Jan Linde, Daan Colijn

‘Lang zal ze leven’ gaat over Martha (Sanne Vogel). Voorheen zou ze piloot worden, “tot boven de wolken vliegen”. Nu zit ze gevangen in een rolstoel. Lusteloos en machteloos: als Martha er vlak voor haar verjaardag een eind aan wil maken, wordt dat haar nota bene belet door een rillerig looprekoudje. Tijdens een kneuterig verjaardagsfeestje is haar oma de enige die haar echt lijkt te begrijpen en haar een fles vergetelheid (lees: drank) geeft in plaats van de goedbedoelde geschenken die ze van haar ouders ontvangt. Als klapstuk van de dag krijgt ze een bootreisje voor fysiek uitgedaagde mensen aangeboden.

Aan boord treft Martha een bont gezelschap van – in haar ogen – gemankeerde types aan: dwergen, spasten, en natuurlijk aan een rolstoel gekluisterde verliezers zoals zijzelf. Welkom in de hel, voel je haar denken. Zeker als een medepassagiere (Charlie Chan Dagelet) in rolstoel zich eigenhandig aan boord moet hijsen, omdat haar ouders alles aan God overlaten. Eenmaal op weg heeft Martha maar één doel: zich overboord werpen. Herkenbaar voor mensen die vrezen ooit door een enthousiaste gastvrouw (Raymonde de Kuyper, bekend van Villa Achterwerk) te worden meegesleept naar een trommelworkshop in groepsverband.

‘Lang zal ze leven’ (regie: Mannin de Wildt, scenario Nynke de Jong) is bij vlagen een lekker wrange komedie, maar mist vooral scherpte. Scherpte in de dialogen (“Jouw kleur is zeker… ehhhh…. geel…”), scherpte in de grappen (hoewel een ‘dansende’ spast best grappig kan zijn) en vooral scherpte in de timing en editing: scènes worden soms zo stram in beeld gebracht dat ze je onwillekeurig doen denken aan het looprekoudje uit het begin van de film.

Martijn Laman

Waardering: 2.5