Lemonade Mouth (2011)

Regie: Patricia Riggen | 107 minuten | muziek, familie | Acteurs: Bridgit Mendler, Adam Hicks, Hayley Kiyoko, Naomi Scott, Blake Michael, Nick Roux, Chris Brochu, Shishir Kurup, Tisha Campbell-Martin, Christopher McDonald, Bob Jesser, Aimee Dale, Ariana Smythe, Caitlin Ribbans, Elise Eberle    

Veeleisende ouders, onbegripvolle ouders, strenge ouders, afwezige ouders, ouders in een midlifecrisis, wat hebben sommige tieners het toch zwaar. Maar gelukkig laten ze in ‘Lemonade Mouth’ zien dat ze veerkrachtig genoeg zijn om alle moeilijkheden te doorstaan. Naar het boek van Mark Peter Hughes is ‘Lemonade Mouth’ een Disney Channel film waarin een groepje tieners een band beginnen.

De vijf jongeren leren elkaar kennen bij het nablijven (wat doet denken aan jaren tachtig klassieker ‘The Breakfast Club’ van John Hughes). Elke jongere heeft zo hun eigen verhaal. Stella, de meest idealistische van het stel, is net nieuw op school en heeft problemen met de autoriteit (ietwat onsubtiel gebracht door haar Question Authority t-shirt). De directeur van de school is een wat ouderwetse, principiële man, die vooral prat gaat op de sportafdeling van zijn ‘bedrijf’. Daar moet alles voor wijken, ook de muzieklessen bijvoorbeeld. De rustige, ietwat verlegen Olivia is een loner. Ze woont bij haar oma (wat er met haar ouders aan de hand is, kom je pas later in de film te weten). Tijdens het nablijven blijkt dat ze een prachtige stem heeft. De rossige Wen heeft het nog altijd moeilijk met de scheiding van zijn ouders. Zeker nu zijn vader een veel jongere vriendin heeft. Charlie heeft een oogje op de Indiase Mo, maar moet ook voldoen aan de hoge verwachtingen van zijn ouders. Deze zien hem graag in de voetsporen treden van zijn bijzonder goed presterende, en vooral sportieve, oudere broer. Maar Charlie zit veel liever achter zijn drumstel dan op het sportveld. Mo tenslotte, is een beeldschoon meisje dat erg streng wordt opgevoed. Zo mag ze van haar vader geen make-up op en schrijft hij ook voor wat voor kleding ze moet dragen. Haar vriendje Ray speelt in een band en het is tegen die arrogante groep dat Lemonade Mouth, als ze eenmaal een band vormen, het opneemt.

Een moeizame start, ontluikende liefde, ruzies, onzekerheid, het zit de leden van Lemonade Mouth niet mee. Maar als ze op het podium staan weten ze letterlijk ‘de wereld in een dansvloer te veranderen’. De liedjes zijn catchy en zouden niet op een Kelly Clarkson of misschien zelfs Katy Perry album misstaan, het is eenvoudige, gitaargeoriënteerde poprock. Jammer dat je ze nooit echt ziet zwoegen om die nummers te schrijven en in te studeren: de liedjes ontstaan als ze aan het jammen zijn en dat schept wellicht een verkeerd beeld bij de jonge kijkers: dat muziek maken vanzelf gaat en hard werken geen noodzaak is. Zo wordt er in de film wel over meer zaken heengestapt alsof het niets is. De stijf van plankenkoorts staande Olivia krijgt een peptalk van haar vrienden, drinkt een slokje limonade van hun favoriete merk (waaraan nog een subplot gewijd wordt) en begeeft zich vervolgens op het podium alsof ze Lady Gaga zelf is. Het is deze ongeloofwaardigheid die het grootste struikelblok vormt voor de film.

Maar laat je niet afschrikken door dit minpuntje: ‘Lemonade Mouth’ is een makkelijk wegkijkende, vermakelijke film dat ondanks de clichés af en toe nog weet te verrassen. Een prima film voor de doelgroep en dankzij de charmante, naar behoren acterende, cast en de swingende muziek ook heel goed te doen voor de wat oudere kijkers.

Monica Meijer