Les amants du Pont-Neuf (1991)

Regie: Leos Carax | 125 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Juliette Binoche, Denis Lavant, Klaus-Michael Grüber, Daniel Buain, Marion Stalens, Chrichan Larsson, Edith Scob, Georges Aperghis, Paulette Berthonnier, Roger Berthonnier, Michel Vandestien, Georges Castorp, Marc Desclozeaux, Alain Dahan, Pierre Pessemesse, Maître Bitoun, Johnny Aldama, Jean-Louis Airola, Albert Prévost, Marc Maurette, Marie Trintignant

Voor velen is een film met Juliette Binoche bij voorbaat interessant. Haar definitieve doorbraak kwam met de verfilming van Milan Kundera’s ‘The Unbearable Lightness of Being’. Daarin schitterde ze als de verlegen, mysterieuze en oogstrelende Tereza. De regisseur van ‘Les amants du Pont Neuf’ is Leos Carax. Eveneens met Juliette Binoche en Dennis Lavant maakte hij in 1986 de film ‘Mauvais Sang’, een romantische futuristische misdaadfilm. Van Leos Carax hebben we weinig meer gehoord sindsdien. Binoche is uitgegroeid tot een wereldster.

Het zal weinigen verbazen dat ‘Les amants de Pont Neuf’ zich afspeelt in Parijs en wel op en rondom de Pont Neuf. De legendarische brug die twee jaar in de steigers heeft gestaan. Precies in die periode speelt het verhaal zich af. Alex (Denis Lavant) is een zwerver die samen met de oude clochard Hans (Klaus-Michael Grüber) de brug als zijn domein beschouwt. Op een dag krijgen ze bezoek van kunstenaar Michele (Juliette Binoche). Haar aanwezigheid zorgt voor de nodige beroering. Michele heeft voor het zwervend bestaan gekozen nadat haar relatie stuk liep. Ze is dus niet een echte zwerfster, maar een gast. De gelouterde Hans realiseert dat haar komst een gevaar oplevert voor hun leven op de brug. Dit alles zal Alex gestolen kunnen worden want hij is inmiddels hopeloos verliefd geworden op haar. Met het litteken van een geruïneerde relatie op haar ziel begint Michele een verhouding met de Alex. Wellicht tegen beter weten in.

Het filmisch mooiste moment vindt plaats tijdens de viering van het tweehonderd jarig bestaan van de Franse Revolutie in 1989. Tegen de achtergrond van spectaculair vuurwerk en luchtshows bouwen Michele en Alex hun eigen haast surrealistisch zwerversfeest, dat indrukwekkend in beeld gebracht wordt door cameraman Jean-Yves Escoffier ( ‘Gummo’, ‘Rounders’, ‘The Human Stain’). De film gaat over liefde aan de grens van het bestaan. Geen rijkdom, geen valsheid, in de genegeerde marge van de samenleving.

Michele heeft een oogziekte en dreigt blind te worden. Haar ouders zijn ondertussen een zoekactie gestart. Michele hoort een interview met haar vader op de radio en zo hoort ze dat er een geneesmiddel is waardoor ze haar zicht weer geheel terug kan krijgen. Metro’s hangen vol met posters van de gezochte Michele, die Axel verwijdert of verbrandt. Dan is het moment aangebroken voor Alex dat ze de keuze moet maken haar oude bestaan weer op te pakken.

De productiekosten voor deze film zijn de pan uit gerezen. Het productieteam had maar geringe tijd om op de Pont Neuf opnames te maken. De opnames kwamen lange tijd stil te liggen omdat Dennis Lavant zijn been brak. Hierdoor moesten de opnames verplaatst worden naar een andere locatie waar eveneens de omgeving nagebouwd moest worden. Een enorme logistieke en financiële operatie waardoor het project tot een fiasco dreigde uit te lopen. Tot overmaat van ramp was ‘Les amants du Pont Neuf’ geen groot succes in de bioscopen destijds. In de loop der tijd is deze clochardromance uitgegroeid tot een klassieker in het cultcircuit.

Jeroen Poldermans

Waardering: 4

Bioscooprelease: 31 januari 1992