Les triplettes de Belleville (2003)

Regie: Sylvain Chomet | 80 minuten | muziek, animatie, komedie, avontuur | Originele stemmencast: Béatrice Bonifassi, Lina Boudreau, Michèle Caucheteux, Jean-Claude Donda, Mari-Lou Gauthier, Charles Linton, Michel Robin, Monica Viegas

Pixars ‘Wall-E’ en ook het eerste deel van ‘Up’ staan bekend om hun grote dialoogloze stukken, iets wat de animatiegigant veel extra publiciteit opleverde. Maar Pixar was daar natuurlijk helemaal niet baanbrekend in. De mooiste, maar tegelijkertijd ook meest absurde, én vrijwel dialoogloze animatiefilm, die na de decenniumwisseling, maar voor ‘Wall-E’ (2007) en ‘Up’ (2009) uit is gekomen is ‘Les triplettes de Belleville’ (2003). Fransman Sylvain Chomet schreef het scenario en regisseerde de film, bijgestaan door een keur aan getalenteerde animatoren, computerspecialisten en andere enthousiastelingen. Want dat de film is gemaakt door een team van fanatieke mensen die helemaal achter het product staan dat ze gingen fabriceren is duidelijk.

Frankrijk, ergens in de jaren vijftig. Kleuter Champion woont bij zijn oma, Mme Souza. Het joch is niet erg tevreden, en grootmoeder probeert van alles om ‘m op te vrolijken. Een puppy biedt eventjes uitkomst, maar de vreugde is maar van korte duur. Uiteindelijk geeft oma het ultieme cadeau: een driewieler! Champion is enorm blij en maakt met zijn korte dikke beentjes heel wat kilometertjes. De film neemt de kijker met een sprongetje in de tijd mee naar de jaren zeventig: Champion is inmiddels een goedgetrainde wielrenner en oma heeft zijn plek op de driewieler ingenomen, van waarvandaan ze hem met korte felle fluitjes aanmoedigt. Champion is enorm veranderd ten opzichte van zijn mollige kleuterlook: zo lijken zijn kuiten een heel eigen leven te leiden, maar toch is onmiddellijk duidelijk dat het datzelfde jochie betreft. Chomet heeft namelijk zijn personages karikaturale trekken meegegeven en bij Champion zijn dat de donkere oogleden en de haviksneus. Zonder uitzondering is er aan alle karakters wel iets lelijks te vinden, waarmee Chomets film zich 180 graden positioneert ten opzichte van andere films uit het genre.

De spanning vloeit voornamelijk voort uit het feit dat oma Champion moet redden uit de handen van de georganiseerde misdaad, maar echt meeslepend wordt het niet. Dat gebrek aan spanning wordt op het visuele vlak echter ruimschoots goedgemaakt. Wanneer oma Champion tijdens het meedoen aan de Tour de France – in de achterhoede – uit het oog verliest wordt hij ontvoerd. Mme Souza ontdekt echter waar de boeven haar kleinzoon mee naartoe nemen en zet alles op alles om het onrecht dat hen is aangedaan recht te zetten. Ze komt samen met Bruno, de uit de kluiten gewassen hond (waarvan ook heel duidelijk is dat het dat puppy van toen is), uit in een soort barokke versie van New York en wordt in haar queeste bijgestaan door de drieling van Belleville, die nog steeds optreden, net zoals in de jaren vijftig, toen Mme Souza samen met Champion genoot van de optredens van Les triplettes op tv.

‘Les triplettes de Belleville’ is een animatiefilm die je nauwelijks kunt vergelijken met soortgenoten. De excentrieke productie barst uit zijn voegen van de creativiteit en je wordt overdonderd door prachtige details en unieke vondsten. Omdat de dialogen afwezig zijn, moet vrijwel alle communicatie via de gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen van de typetjes gebeuren en dat lukt enorm goed. ‘Triplettes’ blijft fascineren, ondanks het verhaal dat wat achterblijft bij de visuele pracht en de af en toe sublieme humor. Een animatiefilm die de gehele speelruimte van het genre optimaal benut heeft.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 18 september 2003