Lovely Molly (2011)

Regie: Eduardo Sánchez | 96 minuten | drama, horror | Acteurs: Alexandra Holden, Johnny Lewis, Lauren Lakis, Gretchen Lodge, Gray Ellis, Ken Arnold, Katie Foster, Todd Ryan Jones, Daniel Ross, Tara Garwood, Brandon Thane Wilson, Mark Redfield, Field Blauvelt, Dan Franko, Greg Cool, Shane Tunney

Stel, je eerste film is meteen een grote culthit. Is dat dan een vloek of een zegen voor je verdere regisseurscarrière? Bij de Cubaan Eduardo Sánchez waren de verwachtingen in elk geval hooggespannen toen hij in 2006 met een opvolger van ‘The Blair Witch Project’ (1999) kwam. Maar ‘Altered’ werd lauw ontvangen. En ook zijn derde film ‘Seventh Moon’ bracht bar weinig teweeg. Met zijn vierde film ‘Lovely Molly’ begeeft Sánchez zich net als met zijn andere werk op het beklemmende horrorpad. Lukt het hem om iets van de glorie van zijn debuut te laten herleven? Om de kijker op zijn minst weer wat nieuws te bieden?

Het eerste shot van ‘Lovely Molly’ is in elk geval weinig hoopgevend. Pakt u de clichélijst er even bij? 1.) Een angstig kijkende, uitgeputte vrouw (Molly, gespeeld door Gretchen Lodge) die 2.) tegen haar handheld camera zegt 3.): “Whatever happened, it wasn’t me.” Toegegeven, als iemand het recht heeft om op deze manier een verhaal te introduceren dan is het Sánchez. Maar het trucje met de handheld camera begint wel erg vermoeiend te worden. Enfin, er is dus blijkbaar iets ergs gebeurd en Molly wil voor het oog van de camera laten weten dat zij onschuldig is. Dat zullen we nog wel eens zien.

We gaan een maand terug in de tijd en zien Molly (wederom op de handheld camera) trouwen met Tim (Johnny Lewis). Ze trekken samen in het huis van Molly’s overleden ouders en meteen de eerste nacht is er al iets aan de hand met het inbraakalarm. De agent die komt inspecteren hint ernaar dat Molly’s vader niet zo’n beste papa was. Zoals er de hele film door naar van alles en nog wat gehint wordt, maar nauwelijks iets concreet wordt uitgesproken. Kenners van het genre hebben echter aan een half woord genoeg en de verrassing is dus niet zo heel groot als blijkt dat paps het is die rondspookt in het huis. Uiteraard kan alleen Molly hem ‘zien’ en neemt niemand (ook Tim, die veel van huis is, niet) haar serieus. Reden voor Molly om een slechte gewoonte op te pakken: heroïne.

Zo hobbelt het verhaal zonder verrassingen verder van cliché naar cliché. Zonder bijster veel schrikeffecten en met de gebruikelijke onnadenkendheid van de protagonisten. Handheld camerabeelden worden gelukkig goed afgewisseld met gewoon beeld, wat wel zo rustig is voor de ogen. Molly takelt steeds verder af, maar zelfs als ze er als een zombie uitziet ruiken mensen nog geen onraad. Terwijl de kijker een grote kans loopt om af te knappen op het veel te dik aangezette spel van Lodge. Vooral als ze bezeten is van seksuele lust en een arme pastoor het hoofd op hol probeert te brengen. Een van de vele tenenkrommende scènes uit de film.

Op het eind komt er nog een beetje gore om de hoek kijken, maar tegen die tijd is allang duidelijk dat ‘Lovely Molly’ op te veel gedachtes hinkt om een overtuigend geheel te vormen. Een bij elkaar geraapt zootje van losse ideeën, die op de automatische piloot aan elkaar geplakt zijn. Spanning is er nauwelijks en enige fantasie is ook ver te zoeken. Voor een debuterend regisseur nog tot daar aan toe, maar van Sánchez hoef je dit niet te pikken.

Wouter de Boer

‘Lovely Molly’ verschijnt dinsdag 5 maart 2013 op DVD en blu-ray.