Mama Moe en de Kraai – Mamma Mu & Kråkan (2008)

Regie: Igor Veyshtagin | 78 minuten | animatie, familie | Nederlandse stemmencast: Marjolein Algera, Kevin Hassing, Kira van Horsen, Kjeld Melchers, Daan van Rijssel, Donna Vrijhof, Originele stemmencast: Rachel Mohlin, Johan Ulveson

De Zweden hebben een reputatie hoog te houden als het om entertainment van hoge kwaliteit voor kinderen gaat. Voor de jongsten is er nu ‘Mama Moe en de Kraai’ over een avontuurlijke koe. De film is gebaseerd op de succesvolle serie prentenboeken van Tomas en Jujja Wieslander en geanimeerd naar de oorspronkelijke illustraties van Sven Nordqvist.

Hoewel de film in totaal iets meer dan een uur duurt, bestaan de avonturen van Mama Moe en zijn beste vriend Kraai eigenlijk uit een aantal losse scènes, die door het voorbijglijden van de seizoenen aan elkaar verbonden zijn. Op de boerderij waar Mama Moe woont, is op zich genoeg te beleven, maar de nieuwsgierige koe wil telkens nieuwe dingen ontdekken. Aanvankelijk ziet Kraai het allemaal met lede ogen aan en wil hij het liefst met rust worden gelaten, maar al gauw laat hij zich door het enthousiasme van Mama Moe meeslepen. Het blijft wel oppassen, want is het natuurlijk niet de bedoeling dat ze gezien worden. Geen enkele andere koe zal immers gaan fietsen, zwemmen, bomen klimmen of dansen op muziek. Als de winter dichterbij komt, kijken ze uit naar Kerstmis en gaat het vrolijke tweetal schaatsen op het meertje achter de boerderij, waarbij ze helemaal uit hun dak gaan.

Voor de allerkleinsten is ‘Mama Moe en de Kraai’ wel aardig vermaak: de verhaaltjes zijn simpel opgezet en met eenvoudige en niet al te gedetailleerde 2-D animatie getekend. Door de losse avonturen is het gemakkelijk om de aandacht vast te houden en kan er rustig gepauzeerd worden na elk avontuur, omdat er zeker geen concentratie of een geheugen vereist is om alles te kunnen volgen bij het verder kijken.

De iets oudere kinderen zullen deze film waarschijnlijk wel met verveling bekijken, want technisch gezien valt er wel het één en ander aan te merken. De verentooi van Kraai en de vacht van Mama Moe hebben geen structuur en er is maar weinig variatie in de gezichtsuitdrukkingen van de dieren. Maar goed, niet iedereen heeft het budget van een Pixar en/of Disney om echt betoverende films te maken, die er ook nog eens levensecht uitzien. De actie wordt verder opgeleukt door liedjes. Met enige regelmaat barst met name Kraai uit in uitbundig gezang. Dit houdt het verhaal verder niet op, maar houdt het juist op gang, als schakels naar het volgende segmentje. De liedjes zijn vrolijk en zullen, zeker bij het herbekijken, makkelijk blijven hangen om ook mee te zingen.

Hans Geurts

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 15 oktober 2009