Material Girls (2006)

Regie: Martha Coolidge | 94 minuten | drama, komedie | Acteurs: Hilary Duff, Haylie Duff, Maria Conchita Alonso, Anjelica Huston, Brent Spiner, Lukas Haas, Marcus Coloma, Ty Hodges, Reagan Dale Neis, Obba Babatundé, Henry Cho, Misti Traya, Christina R. Copeland, Brandon Beemer, Colleen Camp, Dennis Lee Kelly, Judy Tenuta, Joanne Baron, Faith Prince

Tieneridool Hilary Duff speelt de rol van Tanzie Marchetta, haar oudere zus Haylie is ook in de film haar oudere zus, Ava. ‘Material Girls’ gaat over de twee oerdomme, arrogante maar stinkend rijke en populaire jet set meiden, die na de dood van hun vader, een succesvolle cosmetica-fabrikant, moeite hebben om het Marchetta imperium voort te zetten. Hoewel ze geholpen worden door Tommy Katzenbach (Brent Spiner), een vriend van hun overleden vader, en directeur van het bedrijf, kan niemand voorkomen dat er een schandaal ontstaat, als bekend wordt dat een bepaalde gezichtscrème van het Marchetta merk huidproblemen veroorzaakt. In één avond raakt het tweetal niet alleen hun geld kwijt (de creditcards zijn geblokkeerd), maar door hun eigen stommiteit ook nog eens hun huis en auto.

Omdat de meiden vierkant achter hun vader staan, zijn ze vastbesloten om uit te zoeken waar de klachten vandaan komen. Geïnspireerd door de film ‘Erin Brockovich’ gaan ze aan de slag, geholpen door hun vroegere huishoudster Inez (Maria Conchita Alonso) en Rick (Marcus Coloma), die een oogje heeft op Tanzie (en omgekeerd). Ook Lukas Haas helpt een handje, hij vertolkt de rol van Henry Baines, een pro-deo advocaat (en vanaf scène één is al duidelijk dat hij en Ava voor elkaar zullen vallen). Anjelica Huston is Fabiella, de concurrente die aast op het Marchetta concern. Zit zij misschien achter de al dan niet valse beschuldigingen om het bedrijf zo goedkoper in handen te krijgen?

Er zit weinig verrassing in ‘Material Girls’. De kijker krijgt een rechttoe rechtaan verhaal voorgeschoteld. Jammer, want er had best meer met de plot gedaan kunnen worden. De romantiek wordt bijvoorbeeld maar in een paar scènes gebruikt, terwijl de doelgroep waarvoor de film bedoeld is, enige verdieping hiervan best op prijs had gesteld. Hoewel beide zusjes Duff genomineerd zijn voor een Razzie voor hun slechte acteerwerk in de film, valt dat nog best mee. Misschien putten ze voor een groot deel uit eigen ervaring, want ze komen heel overtuigend over als verwende bitcherige krengen die alleen aan zichzelf kunnen denken. De kans is groot dat het verkleedpartijtje dat de film in feite is (in praktisch elke scène heeft het duo een andere outfit en een ander kapsel) dichtbij het echte Duff-leventje staat. Lukas Haas irriteert meer met zijn ontzettend foute snorretje en houterige bewegingen en Anjelica Huston komt over alsof ze haar scènes in een halve dag heeft geschoten: professioneel maar ongeïnteresseerd.

‘Material Girls’ is een omgekeerde variant van het rags to riches principe en natuurlijk zijn de zussen aan het einde van de speelduur minder onuitstaanbaar als aan het begin. Zo hoort het ook in dit soort films. Hou je wel van meidenfilms of ben je een Haylie of Hilary Duff fan, dan kun je met een gerust hart de film gaan kijken. Het is geen hoogvlieger, maar met een paar komische dialogen verspreid over de film, is het nog best uit te zitten.

Monica Meijer

Waardering: 2