Mermaid – Rusalka (2007)

Regie: Anna Melikyan | 115 minuten | drama, komedie, fantasie | Acteurs: Mariya Shalayeva, Yevgeni Tsyganov, Mariya Sokova, Nastya Dontsova, Veronika Skugina, Irina Skrinichenko, Albina Yevtushevskaya, Natalya Rychkova

‘Mermaid’, of ‘Rusalka’ in de originele versie, is een film bestemd voor alle soorten publiek, geen obscure vertelling dus die maar aan een paar mensen besteed is. Meer dan eens wordt ‘Mermaid’ vergeleken met ‘Le fabuleux destin d’Amélie Poulain’ en dat is niet geheel onterecht. Maar waar Amélie in een sprookjesachtige onschuld leeft, is Alisa – de protagonist van ‘Mermaid’ – toch wat meer down to earth. Ze bezit de onschuld van Amélie, maar leeft dan in een grote en vooral hele eenzame stad als Moskou. Dat is ook te zien aan het kleurgebruik, dat vooral grijs en donker is, in tegenstelling tot de warme kleuren die ‘Amélie’ zo sieren. De muziek die het verhaal begeleid is intrigerend en zorgt dat ‘Mermaid’ je nog meer in zijn macht houdt.

Zowel de jonge Alisa (Nastya Dontsova) als de bijna-volwassen Alisa (Mariya Shalayeva) zijn spell-binding, er zijn eigenlijk geen woorden voor. Nog meer dan Audrey Tautou neemt vooral Mariya Shalayeva de kijker mee en laat alles zien door haar ogen. Ze gelooft dat ze de toekomst kan voorspellen, en dat ze door heel hard iets te denken haar wensen kan laten uitkomen. Maar soms wenst ze iets waar ze later spijt van krijgt…

Maar het begint natuurlijk bij het begin: de ontmoeting van de ouders. Een apart verhaal dat ook nog eens heel ehh… bijzonder in beeld is gebracht. Op jonge leeftijd vertelde haar moeder altijd dat Alisa een zeemeermin was – vandaar de titel van de film. Haar vader was een zeeman die weer op reis is gegaan. Alisa blijft hopen dat hij terugkeert, maar haar moeder weet wel beter… Die is zo lief niet voor Alisa en haar unieke oma, die ook nog steeds wacht op de terugkeer van haar man. Oma’s rol is een beetje droog, ze zegt niet zo veel maar is vaak wel aanwezig.

Na wat voorvallen met haar moeder besluit Alisa op een dag dat ze niet meer praat. Dit leidt ertoe dat ze naar een school voor ‘speciale kinderen’ wordt gestuurd, terwijl er verder niets mis met haar is. Eigenlijk wil ze niets liever dan ballerina worden, maar dat zit er helaas niet in. Uiteindelijk verhuist het gezin naar Moskou waar de bijna-volwassen Alisa verder kan studeren. De grote stad is heel anders dan het winderige strand waar ze woonde en ze ontmoet een groot aantal verschillende mensen met elk hun eigen problemen en eigenaardigheden. Vooral haar band met de oudere Sasha (goeie rol van Yevgeni Tsyganov) wordt mooi in beeld gebracht. Het doet enigszins denken aan Tautou’s andere succes ‘Á la folie… pas du tout’, waarin een ‘liefdesverhaal’ vanuit twee perspectieven wordt verteld. Alleen in ‘Mermaid’ komt natuurlijk alleen Alisa’s verhaal naar voren.

‘Mermaid’ is een rustige film die nu en dan heftige momenten beleeft. Het zit vol zwarte humor, tragische gebeurtenissen en bovenal sprookjesachtige onschuld. ‘Mermaid’: meer dan Oscarwaardig.

Tessa Obbens